ESB aðeins boðið 272 flóttamönnum af 160.000 pláss

Fjórum mánuðum eftir að ESB ákvað að dreifa þeim flóttamönnum sem komið hafa til Grikklands og Ítalíu til annarra landa hefur aðeins 272 Sýrlendingum og Erítreubúum verið boðið pláss í öðrum löndum. Það er aðeins 0,17% af þeim 160.000 plássum sem ESB hafði lofað í öðrum löndum. Þessi niðurstaða er eitt af mörgum atriðum sem undirstrikar gjaldþrot stefnu ESB í flóttamannamálum.

Seðlabanki ESB getulaus og í tómu tjóni

Meðfylgjandi frétt segir okkur að Seðlabanki Evrópu getur ekki þrátt fyrir núllvexti og hrikalega peningaprentun að koma hjólum efnahagslífins af stað á evrusvæðinu. Verðbólgumarkmiðið er 2% en verðbólgan hefur verið við núllið í langan tíma, viðvarandi atvinnuleysi og vonleysi á svæðinu.

Það er heitasta ósk sumra hér á landi að draga Ísland inn í þennan ófögnuð. 

Minni verðbólga á evrusvæðinu

ESB hefði viljað múlbinda breska ráðherra

Það er út af fyrir sig athyglisvert að það skuli vera frétt að breskir ráðherrar skuli fá að tjá skoðanir sínar um ESB-málin eins og þessi frétt ber með sér. Þeir virðast þurfa sérstakt leyfi frá forsætisráðherranum til að fá að tjá sig. Þetta er túlkað sem styrkur andstæðinga ESB-aðildar innan Íhaldsflokksins. Það ætti hins vegar að vera ljóst öllum þeim sem fylgjast með stjórnmálum í álfunni að þetta frjálsræði er ekki að skapi framkvæmdastjórnar ESB. Innan stofnana ESB fær enginn að tjá sig nema þeir styðji þá stefnu og aðgerðir sem forystan markar. Um það væri hægt að hafa langt mál.

Ráðherrar fá að berjast gegn ESB

Kommissar Oettinger óttast að ESB hrynji vegna popúlisma

Fulltrúi Þjóðverja í framkvæmdastjórn ESB, Günther Hermann Oettinger, óttast að ESB hrynji vegna þess sem hann kallar aukinn „populisma“ í álfunni og vegna „populiskra“ ríkisstjórna. Oettinger útskýrir ekki frekar hvað hann á við eða hvaða ríkisstjórnir hann hefur í huga.

Þegar flett er upp orðinu „populism“ í orðabók má finna orðið „almúgastjórnmál“. Það á kannski sérstaklega vel við í þessu samhengi þar sem ESB er stýrt af „elítustjórnmálamönnum“, sem annað hvort hafa gengið í sérstaka skóla sem lokaðir eru öllum almenningi, eða almúganum, eins og á við í Frakklandi, eða að forystumenn eru aldir upp af hinni pólitísku elítu sem ræður ríkjum í mörgum Evrópulöndum.

ESB virðist því í mörgum tilvikum fremur vera fyrir elítuna á ýmsum sviðum mannlífs í álfunni en síður fyrir almúgann - eins og reynslan sýnir m.a. þegar kemur að atvinnumálum og ýmsum félagsmálum. Þannig hefur evran verið ágæt fyrir sum fyrirtæki en aukið gífurlega á efnahagsvanda almennings með auknu atvinnuleysis, skuldafjötrum og fleiru þess háttar. 

Reyndar eru nafngiftir, eða uppnefni, eins og að ofan greinir ekki óalgeng aðferð af hálfu forystumanna ESB. Ef einhver er ósammála þeim hengja þeir á hann einhver nöfn. Þau skipta sjálfsagt orðið tugum. Einhvern tímann var talað um einangrunarsinna, þá þjóðernissinna og nú er reynt að klína orðinu popúlisti á þá sem ekki kyngja öllu ótuggðu sem frá ESB kemur.

Þetta síðasta uppnefni endurspeglar hins vegar líklega ágætlega þankaganginn hjá ESB-forystunni: Það má ekki vera vilji almúgans, þ.e. fólksins í viðkomandi löndum, sem ræður ferðinni, heldur verður það að vera elítan sem samankomin er í Brussel sem á að deila og drottna yfir álfunni.

Það er heldur ekkert fjarri lagi að álykta að ef almúginn í löndunum sættir sig ekki við ESB eins og það er þá sé sambandið í bráðri hættu.