Meirihlutinn er á móti orkulöggjöf ESB

Stór meirihluti Íslendinga er á móti því að Ísland gangist undir orkulöggjöf Evrópusambandsins. Þetta er niðurstaða könnunar sem Maskína gerði fyrir Heimssýn dagana 12.-18. júní.

Þátttakendur voru spurðir hvort þeir væru með eða á móti því að Ísland ætti að vera undanþegið orkulöggjöf Evrópusambandsins og hvort þeir væru fygljandi eða andvígir þjóðaratkvæðagreiðslu um innleiðingu 3. orkupakkann. [Smelltu á myndina til að fá hana stærri]

61% af þeim sem tóku afstöðu vilja að Ísland verði undanþegið Evrópulöggjöf um orkumál en 39% telja að Íslendingar ættu að gangast undir löggjöfina.

Yfirgnæfandi meirihluti kjósenda stjórnarflokkanna, Miðflokksins og Flokks fólksins vilja að Ísland verði undanþegið orkulöggjöfinni en rúmur þriðjungur stuðningsmanna Samfylkingarinnar vill undanþágu.

53% vilja þjóðaratkvæðagreiðslu um innleiðingu 3. orkupakkans en 47% eru á móti.

Hægt að skoða könnunina undir þessari krækju.

Fyrrverandi borgarfulltrúi Samfylkingar gegn orkupakkanum

Sigrún Elsa Smáradóttir, fyrrverandi borgarfulltrúi Samfylkingarinnar, skrifar í dag að hún vilji ekki að Alþingi samþykki Orkupakka 3. Sigrún var í um áratug í forystusveit Samfylkingar í borginni og sinnti þá m.a. menntamálum, umhverfis- og heilbrigðismálum og orkumálum. Í grein Sigrúnar sem Morgunblaðið birtir í dag segir meðal annars:

„Mér finnst ekki ljóst hvort samþykkt þriðja orkupakkans mun auka eða minnka líkurnar á því að sæstrengur verði lagður en hitt er ljóst að ef/þegar Alþingi Íslands samþykkir á endanum lagningu sæstrengs þá mun íslenskur raforkumarkaður lúta þeim evrópsku reglum sem nú er verið að samþykkja (verði þær samþykktar) og því eðlilegt að spurt sé; erum við sátt við að þessar reglur gildi á Íslandi?

Þeir sem eru það alls ekki, eiga ekki að samþykkja þriðja orkupakkann. Þeir sem eru á móti lagningu sæstrengs ættu að velta því fyrir sér hvers vegna í ósköpunum þeir ættu að samþykkja reglur um eitthvað sem þeir vilja ekki að verði að veruleika og þeir sem eru hlynntir sæstreng ættu því aðeins að samþykkja reglurnar ef þær eru þær reglur sem þeir vilji að gildi um orkuviðskipti á Íslandi ef og þegar af honum verður.

Ég er það trúuð á ágæti Evrópusamvinnu að ég hef fulla trú á að hægt sé að tjónka við Evrópusambandið og samstarfsaðila í EES. Þetta á bara ekki við um Ísland, ekki fyrr en við höfum ákveðið að tengjast raforkumarkaði Evrópu og það getur ekki verið eðlileg krafa að þvinga Ísland til að taka upp regluverk um eitthvað sem ekki hefur verið tekin ákvörðun um að sé hluti af því umhverfi sem við búum við, ekki frekar en um gasvinnslu eða annað sem ekki á við hér.“

Enn fremur segir Sigrún:

„Ég er ekki sjálf viss um hvort ég er með eða á móti lagningu sæstrengs, það eru mörg mikilvæg álitamál sem taka þarf tillit til, sem snúa m.a. að tekjuöflun, raforkuverði á Íslandi, atvinnustigi og loftslagsmálum í heiminum. En hitt er ég sannfærð um að ég vil að ef af lagningu sæstrengs verður þá muni samningar og reglur um þau viðskipti taka mið af þeim hagsmunum okkar sem þá blasa við. Sá tími er ekki núna.“