Sæti við borðið þar sem ákvarðanir eru tilkynntar

 

Smáþjóðir sem þó eru margfalt stærri en Íslendingar og hafa aðsetur í Evrópusambandinu fá sumar sæti við margumrætt borð.  Þar eru stjórnvaldsákvarðanir tilkynntar og sagt er að borðsgestir fái ríkulegar veitingar.  Það er því eftir nokkru að slægjast fyrir þá einstaklinga sem komast að borðinu. 

Sumir hafa fullyrt að við borðið séu teknar ákvarðanir og að smáþjóðir ráði þar einhverju.  Það er vitaskuld misskilningur, eins og Hjörtur J. Guðmundsson útskýrir skilmerkilega í grein í Vísi í dag.

 

https://www.visir.is/g/20222241934d/vaegi-rikja-esb-fer-eftir-ibuafjolda

Sjónhverfingar aldarinnar

Á sínum tíma stóð til að koma Íslendingum inn í Evrópusambandið með því að telja þeim trú um að um þá mundu gilda sérstakar relgur sem hægt væri að semja um og giltu til eilífðar. Nóg væri að hafa uppi sjónhverfingar á meðan verið væri að koma Íslandi inn í sambandið.  Þegar það væri um garð gengið væri of seint að hætta við, sama hvernig menn hefðu misskilið allt mögulegt og ómögulegt í sambandi við aðildina. 

Enginn mundi hlusta á þann sem segði 10 árum eftir inngöngu: "þetta var ekki það sem okkur var sagt" frekar en þegar innflutningshöft á ófrosnu kjöti voru dæmd ólögmæt á forsendum EES-samningsins sem alls ekki átti að fjalla um slíkt þegar hann var kynntur til sögunnar.

Sitthvað má segja misjafnt um Evrópusambandið, en fulltrúa þess til hróss verður að viðurkenna að hann sagði skýrt að það væri ekkert til sem héti varanlegar undanþágur. 

 

 

Samningaviðræðufarsinn hafinn á ný

Upp er komin umræða um atkvæðagreiðslu um undirbúning að innlimun Íslands í Evrópusambandið. 

Hugmyndin er að greiða atkvæði um fela Alþingi að ræða málið við Evrópusambandið.  Svo vill til að stór meirihluti á Alþingi hefur engan áhuga á að ganga Evrópusambandinu á hönd. 

Hvernig skyldi þetta fólk sjá fyrir sér viðræður Alþingis og sambandsins við slíkar aðstæður?

Mannfórnir í Evrópu og þroskastig stóru Evrópuríkjanna

Nú standa yfir ótrúlegar og dapurlegar mannfórnir í Austur-Evrópu.

Að því kemur að stríði lýkur og einhvers konar niðurstaða kemur í það sem deilt var um.  Spyr þá einhver hvort ekki hefði mátt fá þá niðurstöðu án mannfórna. Óvíst er að nokkur verði til svars.    

Pólitískar mannfórnir hafa löngum verið þáttur í menningu stóru Evrópuríkjanna.  Í meginatriðum er óhætt að segja að Íslendingar hafi komist á annað þroskastig fyrir um 700 árum.  Því ber að halda til haga.  

Á Íslandi er lítill hópur stjórnmálamanna sem reynir að nýta sér styrjöldina til að suða um að nú þurfi Evrópusambandið að fá völdin á Íslandi. 

Ætli þessu fólki sé sjálfrátt?