Eigum við að afhenda ESB makrílinn?

ESB hefur unnið gegn Íslendingum varðandi veiðar á makríl og öðrum svökölluðum deilistofnum eða flökkustofnum. Í fyrstu vildi ESB ekki viðurkenna rétt Íslendinga til að veiða makríl en síðan krafðist sambandið að Íslendingar veiddu ekki meira en um 6% í stað þeirra ca. 17% sem íslensk stjórnvöld hafa talið réttan hlut. Ef ESB hefði ráðið hefðu útflutningstekjur Íslendinga verið um hundrað milljörðum króna minni síðustu ár og mun erfiðara fyrir Íslendinga að ná sér upp úr erfiðleikunum eftir kreppuna.

Ef Ísland gengur í ESB tæki forysta ESB yfir samningsrétt okkar varðandi flökkustofna eins og makríl. Hefðum við verið komin undir ESB-valdið árið 2010 er líklegt að við hefðum ekki fengið að veiða neinn makríl til að byrja með og síðan að líkindum í hæsta lagi aðeins brot af því sem við höfum veitt í dag.

Vill fólk afhenda ESB samningsréttinn varðandi deilistofna? Lesendur eru hvattir til að taka þátt í lítilli skoðanakönnun um það hér til hliðar.

Athugasemdir

[Jón Þórhallsson, 29.3.2015 kl. 10:12]

Skoðið þessa grein:

http://thjodarskutan.blog.is/blog/thjodarskutan/entry/1306398/

[Pakkakíkir (IP-tala skráð) 29.3.2015 kl. 14:47]

3%.

[Jón Þórhallsson, 29.3.2015 kl. 14:57]

Einföld úttekt á málinu:

230 milljarða brúttó ágóði af því að tengjast EVRU-hagkerfinu.

30 milljarða fórnar-kostnaður vegna eftirgjafar á makríl.

=200 milljarða nettó ágóði almenningi til heilla á hverju ári.

(Það er ágætt að spila þessi mál eftir ástandinu í ESB hverju sinni; kannski væri ágætt að bíða í nokkur ár á meðan að Grikkjavandamálin leysast).

[Eggert Sigurbergsson, 29.3.2015 kl. 18:57]

Jón Þórhallsson.

Íslenska lífeyriskerfið er fjármagnað með sjóðsöfnun sem þarf helst að ávaxtast með 3,5% raunávöxtun þ.e. +100 milljörðum í raunávöxtun á ári. Ef vextir af íbúðarlánum yrðu lækkaðir í 0,5% raunvexti þá mun lífeyriskerfi landsmanna hrynja og það verður þá fært yfir smá saman á skattgreiðendur framtíðarinnar.

Lífeyriskerfi ESB er gegnumstreymiskerfi sem skattgreiðendur eru láttir fjármagna að mestu leyti. Þetta kerfi er þegar orðið gjaldþrota og er búið að sliga fjármál veikustu evru ríkjana svo mikið að ekki verður aftur snúið. Algjört hrun sem blasir við mun valda samfélagslegri upplausn sem þegar er farið að örla á í ríkjum eins og Grikklandi, Spáni og Protúgal en í síðasttalda landinu er millistéttin þegar horfin.

Sjálfhverfan um að aðrir þ.e. framtíðarskattgreiðendur Íslands borgi lífeyrisgreiðslur fortíðar fylgir sjálfhverfa fólkinu sem heldur að þau séu þungamiðja alls og að fortíðar og framtíðarvandi sé bara ekki þeirra vandamál.

Munurin á okkur og ESB í dag að núlifandi kynslóðir Íslendinga borga æfikvöldið fyrir sig sjálfar með háum raunvöxtum og hlífa þar með ókomnum kynslóðum að þurfa að sitja uppi með sjálfhverf gamalmenni sem heimta allt fyrir ekkert. Núverandi kynslóðir í ESB ríkjunum framleiða í dag skuldir sem notaðar eru til að fjármagna núverandi gegnumstreymiskerfi og reikningurinn þ.e. skuldafjallið verður síðan bara vandamál ófæddra kynslóða.

[Halldór Björgvin Jóhannsson, 30.3.2015 kl. 09:37]

Jón Þórhallsson, þessir 3 aðilar sem þú vísar í, í þínum pistli eru ekki menn sem bera mikið traust í að vera hlutlausir þegar kemur að evrópumálum og því þarf að taka allt sem frá þeim kemur með MIKLUM fyrirvara.

Hér er talað um mikinn hagnað fyrir okkur í formi lægri vaxta, en ég spyr, hver eru áhrifin með upptöku evru þegar kemu að launum og atvinnuleysi?

Hvað með aukinn raforku og hitavatnskostnað?

Hvað með aukinn kostnað í kringum stjórnkerfið, það þarf eflaust að bæta við ansi mörgum embættismönnum í að sjá um allt þetta bákn sem kemur með ESB.

Hvað með þátttökukostnað til ESB, það er víst ekki ókeypis að vera í þessum klúbbi, það hleypur á mörgum milljörðum á ári að vera þar!!

Ég verð að viðurkenna það að ég stórefa að nokkuð myndi breytast innan ESB þegar kemur að vöxtum, þessu útreikningur hjá þessum mönnum er eflaust settur saman með allra mestu bjartsýnisviðmiðum sem hægt var að taka saman.