Sláandi munur á atvinnuástandi hér á landi og á evrusvæðinu

Þegar skoðuð eru nýbirt gögn Seðlabanka Íslands um atvinnuástandið hér á landi í samanburði við evrusvæðið sést hversu munurinn er sláandi Íslandi í hag. Það er ekki aðeins að atvinnuleysi er miklu minna hér heldur er atvinnuþátttakan miklu meiri hér.

Bíddu nú við, kann  einhver að spyrja? Er það ekki sjálfgefið að atvinnuþátttaka sé meiri ef atvinnuleysi er minna? Ja, dæmið er ekki alveg svo einfalt vegna þess að atvinnuleysi er reiknað af þeim sem taka þátt. Þannig er atvinnuleysi ríflega 5% hér á landi samkvæmt tölum Hagstofunnar (4,1 samkvæmt Vinnumálastofnun) og er þá miðað við ríflega 82% af mannfjölda á aldrinum 15-64 ára. Á evrusvæðinu eru hins vegar aðeins um 64% af þessum aldri á vinnumarkaði og af þeim eru 12% án atvinnu.

Gróft reiknað eru þá um 78% á þessum aldri í vinnu á Íslandi, en aðeins rúmlega helmingur, eða um 55% á evrusvæðinu.  Þetta er mjög sláandi munur.

Munurinn verður ennþá meiri á milli Íslands og evrusvæðisins þegar litið er til atvinnu kvenna. Mun algengara er á evrusvæðinu að konur séu enn heimavinnandi. Þar er sums staðar aðeins um helmingur kvenna á vinnumarkaði. Á Íslandi er hins vegar atvinnuþátttaka kvenna með því mesta sem gerist og þykir Ísland til fyrirmyndar í þeim efnum. 

Snúið efnahagsástand á evrusvæðinu

Þetta er snúið efnahagsástand á evrusvæðinu: Gengi evru heldur útflutningi Frakka og fleiri í heljargreipum þrátt fyrir að stýrivextir seðlabanka evrusvæðisins séu nánast í núlli. Hætta er á verðhjöðnun. Skuldabasl, atvinnuleysi og fátækt eykst .....

Segir evruna halda niðri hagvexti

Fór Össur með ósannindi eða vissi hann ekki betur?

Nú er komið í ljós að Össur Skarphéðinsson þáverandi utanríkisráðherra hélt fram algjörri firru um stöðu og möguleika Íslendinga varðandi norðurslóðir og aðildarumsóknina að ESB. Össur hélt því fram að umsóknin styrkti stöðu Íslendinga á norðurslóðum. Einn færasti sérfræðingur í stjórnsýslumálum norðurins, Kanadamaðurinn Michael Byers, segir að norðurslóðalöndin hafi ekki viljað hleypa Íslandi að ákvarðanaborðinu vegna ótta um að ESB myndi gína yfir öllu í krafti umsóknar Íslands um aðild.

Björn Bjarnason fjallar um þetta á Evrópuvaktinni, en í gær var hér á Heimssýnarblogginu greint frá viðtali við Michael Byers. 

Afturköllun umsóknar að ESB tryggir okkur aðild að Norðurskautsmálum

Ríkin sem helst eiga hagsmuna að gæta á Norðurskautasvæðinu héldu Íslendingum utan hópsins á meðan á umsókn Íslands að ESB stóð vegna andstöðu við að fá ESB bakdyramegin inn í hópinn. Nauðsynlegt er að draga umsóknina formlega til baka til þess að fá fulla aðild að ákvörðunum fimm Norðurskautslanda.

 

Þannig yrði Ísland sjötta landið að Norðurskautslandahópnum.  Rætt var við Kanadamanninn Michael Byers um þessi mál í Viðtali Sjónvarpsins í kvöld.

 

Þessar staðreyndir eru enn ein sönnun þess hversu mikil afglöp voru unnin með því að senda inn umsókn að ESB. Evrópusambandið ætlaði sér bakdyramegin gegnum Ísland til að tryggja sér áhrif á Norðurskautssvæðinu. 

 

Nú er kominn tími til að Íslenidngar fari að vinna að fullu að sínum hagsmunum og hætti að vera töskuberar fyrir skrifræðisliðið í Brussel. 

 

 

 

Evran er að kæfa franskan iðnað

Frakkar eru ekki kátir með evruna þessa dagana. Vegna gífurlegs stuðnings Seðlabanka Evrópu við gjaldmiðilinn helst gengi hans miklu hærra en eðilegt gæti talist miðað við efnahagsástandið á evrusvæðinu. Fyrir vikið er útflutningur frá evrulöndunum dýrari en ella.

Þetta eru Frakkar sérstaklega óhressir með. Styrkur evrunnar grefur undan tilraunum Frakka til þess að auka samkeppnishæfni efnahagslífsins í Frakklandi, segir Arnaud Montebourg, iðnaðarráðherra Frakka. Ráðherrann segir að evran hafi styrkst um 10 prósent gagnvart Bandaríkjadal og um 40% gagnvart japönsku jeni þrátt fyrir evrukreppuna.

EUobserver fjallar um þetta. 

 

Ósigur ESB í Icesave-málinu staðfestur

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson forsætisráðherra segir kröfur Hollendinga og Breta á hendur Tryggingasjóði innstæðueigenda nú staðfesta að rétt hafi verið staðið að Icesave-málinu og að engin krafa geti orðið á hendur ríkinu eða íslenskum skattgreiðendum. Þetta sé áminning um mikilvægi þess að ekki var fallist á upphaflegar kröfur þessara aðila í Icesave-málinu.

Krafan nú er þó á vissan h átt rökrétt niðurstaða af Icesave-dóminum fyrir um ári og þegar ljóst er að ekki er ríkisábyrgð á kröfunum halda Hollendingar og Bretar áfram með því að snúa sér að Tryggingasjóði innstæðueigenda.

Öll málssaga Icesave-innstæðnanna sýnir hversu mikilvægt það var fyrir Íslendinga að standa á rétti sínum og ekki samþykkja ríkisábyrgð á þessum innlánum. Þeir aðilar, svo sem Samfylkingin, sem helst knúði á um að Ísland gengi í ESB, vildu ólmir a ríkið tæki á sig ábyrgð á þessum netreikningum. Þau sjónarmið biðu skipbrot með Icesave-dóminum fyrir ári.

Ísland er því komið í gegnum brimskafl fjármálakreppunnar, það er tekið að lægja og lygn sjór framundan...... 

Krafan er góð áminning

Atvinnuleysið á Ítalíu þjappar fjölskyldum bókstaflega saman

Sumum foreldrum finnst það kostur en öðrum galli: Atvinnuleysið þjappar fjölskyldunum saman í bókstaflegum skilningi. Meirihluti Ítala á aldrinum 18-34 ára býr heima hjá foreldrum sínum því unga fólkið hefur ekki efni á að búa sjálft vegna atvinnuleysisins. 

Þeim Ítölum fer stöðugt fjölgandi sem búa heima á hótel mömmu (og pabba?). Helst eru það ungir karlmenn sem ílendast hjá foreldrunum. Reyndar eru svo mikil brögð að þessu að foreldrar hafa dregið synina fyrir dómstóla þegar þeir eru enn hjá mömmu við fertugsaldurinn. Þannig hefur foreldrunum tekist með úrskurði dómara að koma ungu „drengjunum“ út á lífið.

Hér glímum við Íslendingar við önnur vandamál. Unga fólkinu liggur mun meira á að komast frá foreldrunum. Það helsta sem kemur í veg fyrir það hér á höfuðborgarsvæðinu er skortur á litlum íbúðum. Hér á landi er líka tiltölulega lítið atvinnuleysi í samanburði við það sem er í Suður-Evrópu, en á Ítalíu er atvinnuleysið 41,6% í aldurshópnum 15-24 ára.  

Flestir búa hjá foreldrum sínum

Fréttastofa RUV leiðréttir frétt eftir ábendingu Heimssýnar

Fréttastofa Ríkisútvarpsins hefur nú leiðrétt frétt um niðurstöðu skoðanakönnunar um afstöðu Íslendinga til íslensku krónunnar eftir að við bentum á villuna hér á Heimssýnarblogginu. Í upphaflegri frétt síðastliðinn fimmtudag, fyrir þremur dögum, hélt fréttastofan því fram að könnunin sýndi að jafn margir væru fylgjandi evru og krónu. Jafnframt var sagt að fylgi við evru hefði aukist um 12%. Hins vegar var hvergi minnst á evruna í könnuninni. Því var frétt RUV að stórum hluta hreinn skáldskapur.

Leiðrétting RUV er hér.  Fyrir hana ber að þakka. Vonandi verður hún líka flutt þar sem villan kom upphaflega fram, nefnilega í morgunútvarpinu. Hugsanlega hefði leiðréttingin farið framhjá okkur ef ekki hefði verið fyrir þessa ábendingu.

Það þarf hins vegar að undirstrika í þessu samhengi að þeir sem ekki vilja krónuna hafa skipst í afstöðu til ýmissa gjaldmiðla, svo sem Kanadadals, norskrar krónu og evru.

Það sem er því fréttnæmt í þessu og ber að hafa í huga er að stuðningurinn við krónuna hefur aukist um 12% frá árinu 2009. Enn fremur sýnir þessi könnun að Íslendingar telja engan veginn heppilegt að tekin verði upp evra, en það yrðum við þvinguð til að gera ef við gengjum í Evrópusambandið.  

Minna má að Bjarni Benediktsson fjármálaráðherra sagði í dag að evrusamstarfið hefði valdið katastrófu í Evrópu. Evran er því enginn valkostur fyrir Íslendinga. 

 

Hvað er að gerast á fréttastofu RUV?

Athygli okkar hefur verið vakin á því að fréttastofa RUV mistúlkaði gjörsamlega þá skoðanakönnun sem Fréttablaðið birti í síðustu viku um afstöðu fólks til íslensku krónunnar. Niðurstaða könnunarinnar var að stuðningur við krónuna hefði aukist um 12% frá 2009 og að ríflega helmingur vildi halda krónunni. Ekkert var minnst á aðra miðla.

Hvað segir RUV í frétt sinni síðast liðinn fimmtudagsmorgun um þetta: Að stuðningur við evruna hafi aukist um 12% og helmingur þjóðarinnar vilji fá evruna. Það var algjörlega fjarri sanni, því það var stuðningur við krónuna sem hafði vaxið samkvæmt blaðinu. Ekkert var minnst á aðra gjaldmiðla og líklegt að þeir sem vildu ekki krónuna vildu jafnvel Bandaríkjadal, Kanadadal, norska krónu og eitthvað annað auk evrunnar.

Hefur RUV leiðrétt þessa frétt sína? Hefur RUV beðist afsökunar á þessum vinnubrögðum?

Það er síðan öllu verra að aðrir fréttamenn og þáttastjórnendur ala áfram á þessum misskilningi sem fram kom hjá fréttamanni RUV síðastliðinn fimmtudagsmorgun. Síðast var það Gísli Marteinn Baldursson þáttastjórnandi sem í dag tönnlaðist á því að helmingur þjóðarinnar vildi kasta krónunni - þegar hin raunverulega frétt var að stuðningur við krónuna hafði aukist verulega og ríflega helmingur vildi halda henni.

Hvernig getur umræðan um gjaldmiðlamálin orðið málefnaleg ef fréttamenn RUV og þáttastjórnendur virðast hafa fyrirfram gefnar hugmyndir um hvað standi í skoðanakönnunum, mislesa þær og mistúlka og endurvarpa misskilningnum til þjóðarinnar löngu eftir að búið ætti að vera að upplýsa þá um raunverulega stöðu mála?

 ER ÞAÐ EKKI SJÁLFSÖGÐ KRAFA AÐ RUV GERI HREINT FYRIR SÍNUM DYRUM?  

Hér er frétt RUV um málið:

http://www.ruv.is/frett/krona-og-evra-jafnvinsael-her-a-landi

Jafnmargir Íslendingar vilja halda krónunni og vilja evru. Þetta kemur fram í skoðanakönnun Fréttablaðsins og Stöðvar 2, en alls vilja 50,3 prósent halda krónunni og 49,7 prósent taka upp evru - munur sem er langt innan skekkjumarka.

Stuðningur við evru fer hins vegar stigvaxandi og hefur aukist um tólf prósent frá því í apríl 2009. Það er eingöngu meðal stuðningsmanna Sjálfstæðisflokksins sem meirihluti er fyrir að halda krónunni. Fylgismenn Vinstri-grænna og Framsóknarflokksins skiptast í jafn stóra hópa í afstöðu sinni og hjá fylgjendum annarra flokka vilja fleiri taka upp evru.

 

Hér er fréttin sjálf í Fréttablaðinu:  http://vefblod.visir.is/index.php?s=7853&p=167280

Afstaða landsmanna til krónunnar klýfur þjóðina í tvær jafnar fylkingar samkvæmt niðurstöðum skoðanakönnunar Fréttablaðsins og Stöðvar 2. Helmingur sér krónuna fyrir sér sem framtíðargjaldmiðil landsins, en hinn helmingurinn gerir það ekki.

Alls segjast 50,3 prósent vilja krónuna áfram, en 49,7 prósent vilja það ekki, samkvæmt könnuninni. Munurinn er langt innan skekkjumarka, sem eru um fjögur prósentustig. Afstaða almennings hefur lítið breyst frá því síðast var spurt um afstöðu fólks til krónunnar í skoðanakönnunum Fréttablaðsins og Stöðvar 2. Þegar spurt var eins í lok janúar í fyrra vildu 52,6 prósent krónuna áfram en 47,4 prósent vildu eitthvað annað.

Þegar litið er lengra aftur í tímann má sjá meiri breytingar. Í febrúar 2011 vildu aðeins 40,5 prósent að krónan yrði framtíðargjaldmiðill landsins. Enn færri voru þeirrar skoðunar í apríl 2009, um 38,1 prósent.

Aðeins meðal stuðningsmanna Sjálfstæðisflokksins er meirihluti fyrir því að halda krónunni. Alls segist 65,1 prósent þeirra, sem kjósa myndu flokkinn yrði gengið til kosninga nú, vilja halda krónunni. Um 50 prósent stuðningsmanna Framsóknarflokksins og Vinstri grænna vilja halda krónunni.

Mikill minnihluti stuðningsmanna annarra flokka vill krónuna sem framtíðargjaldmiðil þjóðarinnar. Um 26,3 prósent stuðningsmanna Bjartrar framtíðar vilja krónuna áfram, og 31,6 prósent kjósenda Samfylkingarinnar. Stuðningsmenn Pírata skera sig talsvert úr, aðeins 11,5 prósent þeirra vilja krónuna áfram sem gjaldmiðil hér á landi, en 88,5 prósent vilja það ekki.

Ekki reyndist marktækur munur á afstöðu fólks eftir kyni, aldri eða búsetu.

Hvað sagði Össur? ESB-reglur bölvað rugl?

Það er margt skrafað í þætti Mikaels Torfasonar á Stöð 2 og ekki heyrðist skrásetjara Heimssýnarbloggins annað en að Össur segði að sumar þessar ESB-reglur væru bölvað rugl sem ættu ekkert erindi í íslenskt samfélag?