Sjálfstæðið er sívirk auðlind

Sjálfstæðið er sívirk auðlind. Svo er nafn á bók sem Ragnar Arnalds, fyrsti formaður Heimssýnar, gaf út árið 1998. Þetta eru orð að sönnu. Í sjálfstæði og fullveldi þjóðarinnar felst mikill kraftur sem knúið hefur áfram framþróun og framfarir. Þótt auðlindir Íslands séu margháttaðar er sjálfstæðið ásamt íslenskri tungu dýrmætasta auðlind Íslendinga.

Gleðilegan þjóðhátíðardag!

ESB ræður ekki við vaxandi misskiptingu auðs í álfunni

Mis­skipt­ing auðs er mik­il á milli Suður- og Norður-Evr­ópu og hef­ur farið vax­andi á und­an­förn­um árum. Inn­an ein­stakra Evr­ópu­ríkja rík­ir ef­laust þó nokk­ur tekju­jöfnuður en bilið á milli fá­tæku og ríku þjóða álf­unn­ar mun áfram vaxa ef fram fer sem horf­ir. Á meðan standa evr­ópsk­ir ráðamenn ráðalaus­ir.

Þetta var á meðal þess sem fram kom í máli James K. Gal­braith, hag­fræðipró­fess­ors við Há­skól­ann í Texas í Aust­in á há­deg­is­fundi á veg­um hag­fræðideild­ar Há­skóla Íslands og Sam­taka spari­fjár­eig­enda í hátíðarsal Há­skóla Íslands í gær.

Þetta kemur fram í mbl.is í dag.

Þar segir einnig:

Þetta sýndi í raun við hvaða vanda Evr­ópu­sam­bandið ætti við að glíma um þess­ar mund­ir. Í Evr­ópu væri ekki fyr­ir hendi neitt skil­virkt gang­verk sem gerði fá­tæku þjóðum álf­unn­ar kleift að bæta stöðu sína gagn­vart rík­ari þjóðunum. Raun­in væri hins veg­ar önn­ur í Banda­ríkj­un­um. Þar væri til að mynda til staðar vel­ferðar­kerfi og ýmis önn­ur um­bóta­kerfi sem miðuðu sér­stak­lega að því að hjálpa fá­tæk­ustu ríkj­un­um.

 

 

 

Vaxandi misskipting auðs í Evrópu

ESB-umsókn Sviss dregin til baka

Nú eru Svisslendingar formlega og kyrfilega búnir að draga umsókn sína til baka eftir að báðar þingdeildir hafa samþykkt að það skuli gert. Þeir telja greinilega enga vanþörf á að þetta sé alveg skýrt. Umsóknin hafði merkingu jafnvel þótt hún hafi verið óhreyfð í langan tíma. 

Nú ætti Alþingi Íslendinga að fylgja í fótspor Svisslendinga og draga umsókn Íslands um aðild að þessu fallandi bandalagi til baka.

Draga ESB-umsókn Sviss til baka

Grikkir selja eyjar til að borga ESB

Grikkir eru ekki lengur þegnar í landi sínu, sagði James Galbraith í fyrirlestri í Háskóla Íslands í dag. Meðfylgjandi frétt sýnir þá hrikalegu stöðu sem Grikkland er í. Landsmenn þurfa að selja land sitt til að borga skuldir í Brussel.

Sjá frétt: Grikkir selja eyjar til að borga skuldir í Brussel.

Galbraith um hina kæfandi hönd evrunnar

Sameiginlegur gjaldmiðill og sameiginleg peningastefna fyrir stóran hluta Evrópu hefur það mikla erfiðleika í för með sér fyrir stóran hluta álfunnar að ekki verður við svo búið til lengdar. Lausnin er minna myntsvæði með Þýskalandi og fáeinum öðrum ríkjum og laustengdara myntsamstarf með öðrum ríkjum. Sameiginleg pólitísk stjórn í Evrópu, líkt og í Bandaríkjunum, sem er nauðsynleg til þess að evrusamstarfið gangi upp, verður aldrei samþykkt af þjóðum Evrópu.

Þetta var meðal þess sem fram kom í fyrirlestri James K. Galbraith, bandarísks hagfræðings, í hátíðarsal Háskóla Íslands í dag. James Galbraith er sonur hins kunna John Kenneth Galbraith. Fyrirlesturinn fjallaði að stórum hluta um um tekjudreifingu í heiminum og um hina mjög svo erfiðu stöðu sem Grikkland er í vegna evrunnar og verunnar í ESB.

James Galbraith starfaði um tíma með fyrrverandi fjármálaráðherra Grikkja, Yanis Varoufakis, í baráttunni við valdaöflin í Brussel og Frankfurt. Lýsingar Galbraith á framkomu evrópskra valdhafa voru hrollvekjandi. Markmið þeirra var að bjarga þýskum bönkum og knésetja vinstri stjórnina í Grikklandi. Afkoma grískrar alþýðu var aukaatriði.

Ísland hafði getu og vilja

Lilja segir Ísland í betri stöðu en ESB-lönd

Tímaritið Economist fjallar um stöðu Íslands vegna mögulegrar útgöngu Breta úr ESB. Blaðamenn tímaritsins ræða meðal annars við Lilju Alfreðsdóttur utanríkisráðherra af þessu tilefni. Hún segir Ísland í mun betri stöðu en flest önnur ESB-ríki. Auk þess segir hún að ríki eins og Ísland myndi hafa lítil áhrif væri það aðili að ESB.

Þetta kemur fram í tímaritinu:

Even so, after its banking meltdown in 2008, Iceland applied to join the EU, because it needed financial stability. Many Icelanders wanted to dump the unreliable krona for the euro. But the euro crisis and a change of government scuppered the idea. Iceland is no longer formally a candidate. Lilja Alfredsdottir, the foreign minister, says the country has recovered from its financial crash and is now happy to remain in the EEA. Indeed, she argues that it has done better than euro-crisis countries because it was able to devalue and kept greater control over the policy response than, say, Greece or Ireland. By retaining precious sovereignty, she says, Iceland has the best of both worlds.

Enn fremur segir Lilja:

Ms Lilja Alfredsdottir responds that a small country like Iceland would have little influence even if it were in the EU.

Ánægjan með ESB mælist í lágmarki

Svo hljóðar fyrirsögn á visi.is í dag. Þar segir ennfremur:

Minnst ánægja með Evrópusambandið mælist meðal íbúa Grikklands, Frakklands og Spánar, samkvæmt nýrri skoðanakönnun frá bandaríska Pew-rannsóknarfyrirtækinu.

Íbúar í tíu af 28 aðildarríkjum Evrópusambandsins voru spurðir út í afstöðu sína til sambandsins. Greinilegt er að ánægjan með sambandið hefur dvínað mjög á síðustu misserum.

Einungis 27 prósent Grikkja, 38 prósent Frakka og 44 prósent Breta segjast hafa jákvætt viðhorf til ESB.

Eftir tvær vikur ganga Bretar til kosninga um útgöngu úr Evrópusambandinu. Skoðanakannanir sýna að mjótt verður á mununum. Stundum hafa þeir mælst í meirihluta sem vilja yfirgefa ESB, en stundum hinir sem vilja að Bretland verði áfram í ESB.

David Cameron forsætisráðherra lofaði því fyrir þingkosningar á síðasta ári að ná samningum við Evrópusambandið sem styrki stöðu Bretlands og efna síðan til atkvæðagreiðslu um útgöngu.

Sjálfur hefur hann barist fyrir því að Bretland verði áfram í ESB á þessum nýju forsendum, sem hann samdi um fyrr á árinu. Andstæðingar aðildar koma ekki síst úr hans eigin flokki, Íhaldsflokknum, og hefur sú innanflokksandstaða ekkert dvínað þótt Cameron stæri sig af að hafa náð fram flestu því sem hann gerði kröfur um í samningi sínum við ESB.

Almennt eru íbúar annarra aðildarríkja þeirrar skoðunar að útganga Bretlands yrði slæm fyrir Evrópusambandið. Af þeim níu þjóðum, sem spurðar voru líst Svíum verst á útgöngu Bretlands. 89 prósent Svía telja það verða slæmt fyrir ESB.

Hins vegar er mest ánægjan með útgöngu Bretlands í Frakklandi, þar sem 32 prósent aðspurðra segja að hún yrði ESB til góðs.

Almennt eru kjósendur hægri flokka haldnir meiri efasemdum um ESB en kjósendur vinstri flokka, samkvæmt niðurstöðum könnunarinnar.
Á Grikklandi, Ítalíu, í Frakklandi og á Spáni er mest andstaða við það hvernig ESB hefur tekið á efnahagsmálum, enda hafa efnahagsörðugleikarnir orðið mestir í þessum löndum.

Meirihluti Breta vill úr ESB

Stuðning­ur við úr­sögn Breta úr Evr­ópu­sam­band­inu mæl­ist nú meiri en stuðning­ur við áfram­hald­andi veru.

Meðaltal rann­sókn­ar­miðstöðvar­inn­ar WhatUKT­hinks, sem bygg­ir á þrem­ur könn­un­um sem gerðar voru um helg­ina, mæl­ir 51 pró­senta stuðning við úr­sögn á móti 49 pró­senta stuðningi við áframa­hald­andi veru.

Rúm­lega tvær vik­ur eru í að Bret­ar gangi til þjóðar­at­kvæðagreiðslu þar sem kosið verður á milli val­kost­anna tveggja. 

Þetta kemur fram í meðfylgjandi frétt í mbl.is

Meirihluti vill úr Evrópusambandinu

Stórmerkileg frétt

Það er í raun stórmerkilegt að meira en helmingur Breta skuli alls ekki sætta sig við að vera í Evrópusambandinu. Það er enn merkilega að álíka stóri hluti fleiri aðildarþjóða skuli ekki sætta sig við veruna í ESB.

Það er líka mjög merkilegt að Norðmenn skuli hafa hafnað því í tvígang að gerast aðili að ESB og að Grænlendingum skuli hafa tekist að forða sér úr ESB.

Það er kannski ekki jafn merkilegt að hvorki Bretar, Svíar né Danir vilji sjá þann ólukkans gjaldmiðil, evruna, sem á stóran þátt efnahagsvandræðunum sem nú ráða ríkjum víðast hvar á svæðinu. Reyndar er stór hluti Evrópu mjög óánægður með evrusamstarfið.

Þetta er í raun alveg stórmerkilegt. Þeim mun furðulegra er það að til skuli vera þeir hópar sem reyna að þröngva Íslandi inn í ESB og í evrusamvinnuna með því að heimta að samningarnir við ESB verði kláraðir. Skyldu einhverjir forsetaframbjóðendur vera þeirrar skoðunar, þ.e. að klára eigi samningana við ESB, og halda þannig áfram þeirri aðlögun að ESB sem Samfylkingin hvatti helst til.

Er þetta lið ekki búið að fatta hvers vegna Samfylkingin er að hverfa?

Vaxandi vilji til að yfirgefa ESB