Villimannafélagið

Á meginlandi Evrópu drepa menn nú hverjir aðra af kappi.  Það er ekki í fyrsta sinn og ástæða er til að óttast að það verði ekki heldur í það síðasta.  Stundum er látið eins og að baki standi tveir eða örfáir brjálæðingar sem ráði öllu.  Auðvitað er það ekki þannig.  Fjöldi evrópskra ríkisstjórna dælir viðstöðulaust olíu á eldinn og margt bendir til þess að það sé með dyggum stuðningi almennings í viðkomandi löndum.   

Ekki verður of oft rifjað upp að farsælast er fyrir Íslendinga að gæta þess að binda trúss sitt ekki við svona samfélög.

Við erum í stríði

 "Við erum á fullu í stríði" (Estamos in plena guerra) segir utanríkisráðherra Evrópusambandsins, Jósep Borrell. 

Það er ágætt að halda þessum orðum til haga. 

Menn geta svo velt fyrir sér hver hlutur Íslendinga yrði í framtíðarstyrjöldum Evrópusambandins ef þeir álpuðust þar inn. 

 

Ummælin eru í viðtali í El País, sem er lokað, en ágrip er m.a. hér: 

https://laptrinhx.com/news/europeans-must-be-willing-to-pay-to-support-ukraine-top-eu-diplomat-8boAePG/

 

 

Viðtal á Útvarpi sögu

 

Ástæða er til að vekja athygli á þessu viðtali á Útvarpi sögu.  Farið er yfir

ýmis mál sem lúta að Evrópusambandinu. 

 

https://www.utvarpsaga.is/ritskodun-evropusambandsins-mikid-ahyggjuefni/

Andlát lýðræðis

Sífellt skýrara verður að lýðræðið á í vök að verjast.  Lög koma á færibandi frá erlendu ríkjasambandi og furðu fáir verða til þess að segja hið augljósa; að eitthvað mikið sé að. 

Arnar Þór Jónsson er í hópi hinna fáu sem benda á að keisarinn sé á góðri leið með að verða allsber. Úr penna hans renna iðulega sannindi sem kunna að þykja óþægileg, en þeim mun mikilvægara er að þeim sé haldið á lofti.  Hann segir m.a. í nýrri grein í Morgunblaðinu:

Þegar þátttaka í stjórnmálum var ekki lengur þjónustuhlutverk, heldur starfsferill, náðu þeir lengst sem spurðu engra spurninga, voru reiðubúnir að kynda undir óvild manna í garð samborgara sinna, veigruðu sér ekki við að hóta þeim sem sýndist skorta undirgefni og hikuðu ekki við að framfylgja fyrirskipunum með valdbeitingu. Frammi fyrir þessu rann smám saman upp fyrir kjósendum að stjórnmálin höfðu umbreyst í leiklestur og stjórnmálamennirnir í brúður.

 

og Arnar Þór spyr:

 

Hafa Íslendingar þrek til þess, eða kjósa menn enn að dvelja sofandi á draumþingum og hlusta hálfsofandi á léleg handrit leiklesin á öllum sviðum einkalífs og þjóðlífs?

 

https://fullveldisfelagid.is/er-lydraedid-dautt/