Í leikskólanum

Hjörtur ræðir Evrópumál af skynsemi, sem fyrr.  Hann rifjar upp að hinn pólitíski ómöguleiki er ekki séríslensk hugmynd.  Á sínum tíma lýsti Evrópuþingið áhyggjum sínum af því að ríkisstjórn Íslands væri klofin í afstöðu sinni til innlimunar Íslands í Evrópusambandið.

Núna er ríkissjórnin ekki lengur klofin, hún er einhuga um að ganga ekki inn.  Hvernig halda menn að umsókn frá Íslandi yrði tekið við slíkar aðstæður?

 

http://fullveldi.is/?p=19440&fbclid=IwAR18kTI2eHrOE-G9HOwZtmXXEiO_CikpE_bx8rIMAtR76vQ0i9380w-e-Fk

Farið yfir málin á Sögu

 

Farið var yfir nokkur atriði í Evrópumálum á Útvarpi sögu í dag

https://www.utvarpsaga.is/stridid-i-ukrainu-afjupar-vilja-evropusambandins-til-thess-ad-verda-herveldi/

Kveðja til Norðmanna

Fyrir 50 árum gerðist sá sögulegi atburður að Norðmenn afþökkuðu innlimun í Evrópubandalagið í þjóðaratkvæðagreiðslu.  Meirihlutinn þann 25. september 1972 var frekar naumur, en ekki fer milli mála að yfirgnæfandi meirihluti Norðmanna mundi afþakka innlimun ef kosið væri í dag.  Það má segja að hurð hafi skollið nærri hælum árið 1972, og reyndar aftur 1994.  Það minnir okkur á að það er ekki rétt að nýta tímabundnar annarlegar aðstæður í samfélaginu til að ná fram niðurstöðu í atkvæðagreiðslu sem kollvarpar stjórnskipun til ófyrirsjáanlegrar framtíðar.  Það skulum við kalla svindl.

   

Heimssýn sendi Norðmönnum kveðju á myndbandi.  Hér fer texti hennar:

 

Faller Norge, da faller Island.  Hvis Island faller, da faller Norge. 

Det er ikke sikkert det er sant, men vi önsker ikke aa overpröve det.  I de seneste aarene har vi paa Island kjempet kontinuerlig mot overföring av statsmakt til Europaunionen.  Först i aarene etter 2009 da islands daværende regjering önsket medlemskap og deretter i kampen mot energiunionen og ACER.  I bakgrunnen har vi saa en voksende kamp mot EÖS sem er I ferd med aa bli en omvei inn i unionen, som vil alle kjenner.

I denne kampen har vi paa Island hatt en ubeskrivelig stötte fra Nei til EU I Norge.  Den kunnskapen som genereres I Norge flyter over til Island og gir et meget stort bidrag til aa löfte nivaaet til debatten og overbevise befolkningen om at medlemskap I EU og demokrati er uforenelige.

Vi har mye aa take vaare norske slektninger for.  Jeg gjör det naa.  Og jeg vil spesielt nevne Katherine Klevelend, Morten Harper, Peter Örebech og Magnar Nomedal.  Disse navn vil ikke bli glemt paa Island.    Hjertelig takk til alle dere andre ogsaa for stötte af forskjellig art igjennom aarene.

Vi gratulerer med femtiaarsdagen til seieren i 1972.  Vi gratulerer Nei til EU og hele Norges befolkning og önsker at demokratiet aldri vil falle, hverken i Norge eller paa Island.

  

Þá barnið finnur

 

Sagan geymir dæmi um ríki sem drukkna í eigin stjórnsýslu.  Þar verður kerfið svo stórt og flókið að framleiðslan stendur ekki undir því lengur og allt hrynur. Í upphafi þeirrar vegferðar styðja embættismenn iðulega stækkun kerfisins, en sumir fara svo að efast. EES-kerfið virðist vera að komast á það stig að innankerfisfólk er farið að efast.  Það er merki um að sjúkdómurinn sé ekki lengur á byrjunarstigi. 

Hjörtur segir meira frá þessu í Mogga. 

https://www.mbl.is/mogginn/bladid/innskraning/?redirect=%2Fmogginn%2Fbladid%2Fgrein%2F1817460%2F%3Ft%3D291990986&page_name=grein&grein_id=1817460

 

Villimannafélagið

Á meginlandi Evrópu drepa menn nú hverjir aðra af kappi.  Það er ekki í fyrsta sinn og ástæða er til að óttast að það verði ekki heldur í það síðasta.  Stundum er látið eins og að baki standi tveir eða örfáir brjálæðingar sem ráði öllu.  Auðvitað er það ekki þannig.  Fjöldi evrópskra ríkisstjórna dælir viðstöðulaust olíu á eldinn og margt bendir til þess að það sé með dyggum stuðningi almennings í viðkomandi löndum.   

Ekki verður of oft rifjað upp að farsælast er fyrir Íslendinga að gæta þess að binda trúss sitt ekki við svona samfélög.

Við erum í stríði

 "Við erum á fullu í stríði" (Estamos in plena guerra) segir utanríkisráðherra Evrópusambandsins, Jósep Borrell. 

Það er ágætt að halda þessum orðum til haga. 

Menn geta svo velt fyrir sér hver hlutur Íslendinga yrði í framtíðarstyrjöldum Evrópusambandins ef þeir álpuðust þar inn. 

 

Ummælin eru í viðtali í El País, sem er lokað, en ágrip er m.a. hér: 

https://laptrinhx.com/news/europeans-must-be-willing-to-pay-to-support-ukraine-top-eu-diplomat-8boAePG/

 

 

Viðtal á Útvarpi sögu

 

Ástæða er til að vekja athygli á þessu viðtali á Útvarpi sögu.  Farið er yfir

ýmis mál sem lúta að Evrópusambandinu. 

 

https://www.utvarpsaga.is/ritskodun-evropusambandsins-mikid-ahyggjuefni/

Andlát lýðræðis

Sífellt skýrara verður að lýðræðið á í vök að verjast.  Lög koma á færibandi frá erlendu ríkjasambandi og furðu fáir verða til þess að segja hið augljósa; að eitthvað mikið sé að. 

Arnar Þór Jónsson er í hópi hinna fáu sem benda á að keisarinn sé á góðri leið með að verða allsber. Úr penna hans renna iðulega sannindi sem kunna að þykja óþægileg, en þeim mun mikilvægara er að þeim sé haldið á lofti.  Hann segir m.a. í nýrri grein í Morgunblaðinu:

Þegar þátttaka í stjórnmálum var ekki lengur þjónustuhlutverk, heldur starfsferill, náðu þeir lengst sem spurðu engra spurninga, voru reiðubúnir að kynda undir óvild manna í garð samborgara sinna, veigruðu sér ekki við að hóta þeim sem sýndist skorta undirgefni og hikuðu ekki við að framfylgja fyrirskipunum með valdbeitingu. Frammi fyrir þessu rann smám saman upp fyrir kjósendum að stjórnmálin höfðu umbreyst í leiklestur og stjórnmálamennirnir í brúður.

 

og Arnar Þór spyr:

 

Hafa Íslendingar þrek til þess, eða kjósa menn enn að dvelja sofandi á draumþingum og hlusta hálfsofandi á léleg handrit leiklesin á öllum sviðum einkalífs og þjóðlífs?

 

https://fullveldisfelagid.is/er-lydraedid-dautt/