Sænskur iðnaður býst við ESB-klandri

Sænska efnahagsmálafréttablaðið Dagens Industri endurspeglar fyrir helgina ótta margra Svía um að Evrópusambandið standi nú andspænis það miklum erfiðleikum að eitthvað muni undan láta. Blaðið segir að flóttamannastraumurinn til Evrópu hafi valdið stærstu kreppu sem ESB hafi lent í til þessa. Forystumenn í stjórnmálum, atvinnulífi og vísindamenn vari nú við því að öll vegferð ESB sé í hættu.

Blaðið segir að fjölmargir leiðtogafundir hafi verið haldnir í Brussel í haust um vandann en það sé augljóst að leiðtogarnir séu ekki færir um að komast að niðurstöðu um neinar lausnir sem hald er í. Þá hafi hryðjuverkin í París og hin alvarlega hryðjuverkaógn sem yfir vofir gert það að verkum að enn erfiðara hefur reynst að takast á við vandamálin.

Minnt er á að í september hafi ESB ákveðið að dreifa 160 þúsund flóttamönnum sem safnast höfðu saman á Ítalíu og Grikklandi til annarra aðildarríkja. Aðeins hafi tekist að finna pláss fyrir 159 í samtals sex löndum. Svíar telja sig bera hlutfallslega allt of stóran hluta af þeirri byrði sem flóttamannastraumurinn veldur og nú er greinilega komið að sársaukamörkum. Nú vilja Svíar losa sig við flóttamenn í stað þess að þeir buðu þá áður velkomna.

Marlene Wind, prófessor í stjórnmálafræði við Kaupmannahafnarháskóla segir við blaðið að það geti auðveldlega gerst að Schengen brotni saman og ESB-ríkin taki sjálf upp landamæraeftirlit. Göran von Sydow, stjórnmálafræðingur við Sænsku stofnunina fyrir rannsóknir í stjórnmálum í Evrópu segir að haldi erfiðleikarnir áfram með Schengen, gæti slíkt haft mjög afdrifaríkar afleiðingar fyrir ESB-samvinnuna á fleiri sviðum. Það gæti leitt til aukinna átaka og þess að samrunaþróunin í ESB stöðvist og gangi til baka.

Einn af leiðtogum í sænsku atvinnulífi, Gunter Marder, óttast að Schengen-vandræðin muni leiða til þess að viðskipti verði torveldari á milli landa á svæðinu.

Dagens Industri rekur síðan fjögur atriði sem gætu grafið enn frekar undan ESB. Blaðið segir:

• Flóttamannavandinn veldur sundrungu og gerir það að verkum að trúin á ESB sem tæki til friðar minnkar.
• Schengen gliðnar í sundur. Straumur flóttamanna og hryðjuverkaógnin mun leiða til þess að tímabundnar landamærastöðvar verða starfræktar til frambúðar.
• Bretar yfirgefa ESB. Andstæðingar aðildar meðal bresku þjóðarinnar hafa yfirhöndina fyrir þá þjóðaratkvæðagreiðslu sem áformuð er. Þjóðernissinnuðum flokkum í öðrum löndum vex ásmegin.
• Evrukreppunni er ekki lokið. Gjaldmiðilssamstarfinu stafar nú hætta af því að samstarf innan ESB er að flosna upp á ýmsum sviðum.

 

ESB vill senda rjúpnaveiðimenn í geðrannsókn!

ESB vill nú að allir veiðimenn í álfunni verði sendir í geðrannsókn. Þetta eru viðbrögð við hryðjuverkaókninni sem nú vofir yfir álfunni. Fregnir af tillögum í þessa veru hafa fengið veiðimenn til að skipta skapi, sérstaklega í Svíþjóð, þar sem frægir stórveiðimenn eru alveg öskuillir yfir þessu uppátæki. 

Einn þeirra er Leif GW Persson, prófessor í lögreglufræðum, spennusagnahöfundur, álitsgjafi og stórveiðimaður (skýtur elg og stærri dýr). Hann segir þessar tillögur ógna friðhelgi einkalífs, sé brot gegn stjórnarskrárvörðum réttindum og algjörlega óraunhæft að senda hópa af fólki með þessum hætti í geðrannsókn. Ýmsir stjórnmálamenn hafa tekið undir með Persson í þessum efnum.

Nái þessar tillögur fram að ganga er það spurningin hvort íslensk stjórnvöld neyðist ekki til að senda alla rjúpna-, gæsa- og hreindýraveiðimenn hér á landi í geðrannsókn. Svona til að sýna lit! 

ESB þolir engin áföll: það hrynur

Orð forsætisráðherra Hollands, Mark Rutte, eru enn ein staðfesting þess að Evrópusambandið þolir engin áföll. Fjármálakreppan sýnir að evrusamstarfið gengur ekki upp. Straumur flóttamana sýnir að Schengen-samstarfið virkar ekki. Þar með er búið að kippa tveimur af fjórum hornsteinum undan ESB-samstarfinu.

Pólitísk græðgi sjálfskipaðra leiðtoga ESB er að verða þeim að falli. Þeim nægði ekki að stuðla að frelsi í vöru- og þjónustuviðskiptum á svæðinu. Um þau markmið var tiltölulega góð sátt miðað við annað.

Trúarkenningar þeirra boðuðu að það þyrfti líka að tryggja frjálst flæði fjármagns innan svæðisins og þeir bjuggu til Seðlabanka Evrópu og evruna. Sá seðlabanki er einn sá ógegnsæjasti í veröldinni þar sem sérhagsmunir virðast fá betri aðgang en almannahagsmunir. Evran var góð fyrir þau lönd sem gátu náð efnahagslegu forskoti en hún varð martröð annarra ríkja.

Og nú verður fjórða frelsið, ferðafrelsið, skert af því að Schengen virðist hafa verið hrákasmíð. Því eru stjórnmál í mörgum löndum í uppnámi. Fyrrverandi forsætisráðherra Svíþjóðar, íhaldsmaðurinn Fredrik Reinfeldt, boðaði að innflytjendur skyldu teknir opnum örmum, líklega í örvæntingarfulltri tilraun hans til að bregðast við innflytjenda-fjandsamlegri stefnu Svíþjóðardemókrata. Nú viðurkennir núverandi forsætisráðherra Svíþjóðar, jafnaðarmaðurinn Stefan Löfven, að Svíar hafi verið of barnalegir í trúnni á að hryðjuverkamenn kunni ekki að hafa náð fótfestu í landinu og svo dró hann forystu umhverfissinna, samstarfsflokksins í ríkisstjórn, grátandi til að hefta innflytjendastrauminn til landsins, en hann var farinn að ógna stofnunum samfélagsins. Jafnaðarmenn viðurkenndu samt ekki þann vanda fyrr en sérfræðistofnanir á borð við Innflytjendastofnun sendi skýr og endurtekin boð um að ástandið væri orðið algjörlega óviðunandi.

Þannig hafa tveir af fjórum hornsteinum ESB reynst vera fúasmíð sem ekki þolir álag. Reyndir smiðir vita að ef tveir af fjórum hornsteinum húss gefa sig þá hrynur húsið. 

Forsætisráðherra Hollands er kannski afkomandi smiða eða hefur sveinspróf í húsasmíði. Hann virðist alltént vita hvað hann syngur.

Óttast að ESB falli eins og Rómarveldi

Fjarar undan stuðningi við EES í Noregi

Nýlokið er landsfundi norsku fullveldissamtakanna Nei til EU, en hann var haldinn í Svalveri í Lófæti 13. – 15. nóvember sl. Sem von var glöddust fundarmenn yfir því að yfirgnæfandi meirihluti Norðmanna aðhyllist fullveldi og að ríkinu sé ekki stjórnað frá Brussel, heldur með lögum frá norska Stórþinginu.

Á það skyggir þó að allmörg lög koma nánast frá Evrópusambandinu til afgreiðslu heima fyrir og að neitunarvaldi hefur aldrei verið framfylgt að fullu þó það sé til staðar. Þótt þessi lög sem koma í gegnum EES séu miklu færri og í veigaminni málum en öll þau lög og reglur sem aðildarríki Evrópusambandins fá yfir sig þykir mörgum í Noregi að nóg sé komið af svo góðu. Norsku fullveldissamtökin hafa því hafið baráttu fyrir uppsögn EES-samningins. Í stað þess samnings leggja samtökin áherslu á samninga um frjálsa verslun í stíl við forvera EES, EFTA.  

En hvers vegna skyldi EES-samningurinn standa í mörgum Norðmönnum? Í fyrsta lagi telja sífellt fleiri óframkvæmanlegt að tryggja að erlent vinnuafl njóti sambærilegra kjara og heimamenn. Nú þegar hafa verkalýðsfélög rafiðnaðarmanna, bílstjóra og launþega í ýmsum umönnunarstörfum gefist upp á því að eiga við það mál og hafið baráttu fyrir uppsögn samningsins. Í öðru lagi er samningurinn íþyngjandi fyrir margs konar framkvæmdir þar sem opinberir aðilar eiga í samvinnu við einkafyrirtæki og fjölmörg dæmi eru um þróunar- og nýsköpunarverkefni sem hafa ekki orðið að veruleika af þeim ástæðum. Skylt því má segja að almennt sé komin þreyta gagnvart því álagi og kostnaði sem fylgir því að taka við að jafnaði 5 nýjum reglubálkum á dag sem flestir ef ekki allir eiga sameiginlegt að vera samdir með hliðsjón af öðrum en norskum aðstæðum.   

Þessi afstaða norsku fullveldishreyfingarinnar er athyglisverð, ekki síst í ljósi þess að hremmingar Norðmanna af EES eru smámunir miðað við Icesavefárið á Íslandi og þann skaða sem af því hefði getað hlotist. Hugsanlegt er að vegferðin út úr EES verði grýtt, en eins og hér á Íslandi er sú skoðun útbreidd að mikið velti á því að sá samningur haldi. Þegar spurt er hvað það er sem er svo mikilvægt og ekki fæst með fríverslunarsamningi eða einföldum tvíhliða gjörningum verður þó jafnan fátt um svör.  

 

Juncker segir evruna standa tæpt

Forseti framkvæmdastjórnar ESB segir vandræði Schengen-samstarfsins grafa undan evrunni. Þetta er enn eitt reiðarslagið fyrir þessa tilraunamynt. Evrusamstarfið hefur skilið jaðasvæðin í ESB eftir í mikilli skuldakreppu og atvinnuleysi. Flóttamannavandamálið grefur undan landamærasamstarfinu sem kippir síðustu stoðum undan evrunni ef marka má Juncker. Hvenær fær þessi misheppnaði gjaldmiðill náðarhöggið?

Schengen „að hluta í dauðadái“

Lævís áróður í boði Evrópusambandsins í Ríkissjónvarpinu

Evrópusambandið reynir með lævísum hætti að lauma jákvæðri mynd af sjáfu sér að fólki við ýmis tækifæri. Það veitir einhverja málamyndastyrki til ýmissa verkefna á sviði menningar og umhverfismála og lætur svo viðtakendur setja upp áberandi stálskilti, borða eða fána með merki Evrópusambandsins. Eitt dæmið af þessu sást í Ríkissjónvarpinu nú í kvöld þar sem sýndir voru tónleikar í Hörpu sem kostaður voru að verulegu leyti af áróðurspeningum ESB. Að sjálfsögðu var skilyrðið það að Evrópufánin skyldi blakta miðsvæðis að baki tónlistarmönnunum.

Fánaumgjörðin minnti reyndar á áróðurssýningar í boði kínverska kommúnistaflokksins eða Sovétsins sáluga, þannig að væntanlega sjá sumir í gegnum svona hegðun. Þó má ætla að ESB eyddi ekki milljörðum ár hvert í svona áróður ef ekki væri talið að hann hefði áhrif.

Það hafa áður komið fram upplýsingar um stuðning ESB við tónleika af þessu tagi. Nú ættu rannsóknarblaðamenn að taka sig til og kanna hvernig fjármálin eru í kringum þessa útsendingu Ríkissjónvarpsins - og fá heildardæmið um það hvernig áróðurspeningum ESB hefur verið varið á Íslandi gert upp.

Ef ESB kemst með tærnar inn fyrir treður það allri löppinni og meiru til

Þessi frétt er enn ein birtingarmynd þess að ESB gleypir vænleg ríki í smábitum. Aðferðin hefur verið kennd við koníaksdrykkju, át á spægipylsuaðferðin eða tannhjólshaksaðferðin. Eitt skref í einu, einn bita í einu eða einn sopa í einu þar til ekki verður aftur snúið. Það verður fróðlegt að sjá hvort ESB og áhangendur þess komist upp með þetta.

Hér er áhugavert sjónarmið í málinu: Of mikið gert úr málinu?

ESB-umsóknin mögulega enn í gildi

Verðmiði á fullveldið

Þegar samið var um EES-samninginn fyrir um aldarfjórðungi var ein forsenda þess af hálfu Íslands að hann stæðist stjórnarskrána. Lögspekingar komust að þeirri niðurstöðu á þeim tíma að samningurinn færi ekki gegn fullveldi landsins og á þeim forsendum gerðist Ísland aðili að honum. Svo segir Hjörtur J. Guðmundsson blaðamaður í grein í Morgunblaðinu síðastliðinn föstudag. Grein hans er afar athyglisverð og er birt hér í heild.

Fram til þessa dags höfum við Íslendingar getað tekið þátt í öllu hefðbundnu alþjóða- og milliríkjasamstarfi án þess að sett væri sérstakt ákvæði í stjórnarskrá lýðveldisins sem gerði stjórnvöldum á hverjum tíma mögulegt að framselja fullveldi Íslands til yfirþjóðlegra stofnana. Það kemur heldur ekki á óvart í ljósi þess að hefðbundið alþjóða- og milliríkjasamstarf byggist allajafna á þátttöku ríkja á jafnréttisgrundvelli líkt og til að mynda í tilfelli fríverzlunarsamninga.

Þörfin fyrir lögformlega heimild til þess að framselja fullveldi landa er í raun eingöngu fyrir hendi þegar ætlunin er að gangast undir vald yfirþjóðlegra stofnana og/eða erlendra ríkja. Líkt og yrði til að mynda raunin ef Ísland gengi í Evrópusambandið. Enda er slíkt ákvæði forsenda inngöngu í sambandið. Verðmiði er með öðrum orðum settur á fullveldið. Því hefur verið haldið fram að slíkt ákvæði sé einnig nauðsynlegt vegna aðildar Íslands að samningnum um Evrópska efnahagssvæðið (EES) sem setji aukinn þrýsting á fullveldisákvæði stjórnarskrárinnar.

Þegar samið var um EES-samninginn fyrir um aldarfjórðungi var ein forsenda þess af hálfu Íslands að hann stæðist stjórnarskrána. Lögspekingar komust að þeirri niðurstöðu á þeim tíma að samningurinn færi ekki gegn fullveldi landsins og á þeim forsendum gerðist Ísland aðili að honum. Einn helzti gallinn við EES-samninginn, sem gerður var á milli EFTA og Evrópusambandsins, er að hann þróast í grunninn með sama hætti og sambandið sjálft á því afmarkaða sviði sem samningurinn nær til. Það er í áttina að sífellt meiri samruna. Það sama á raunar við um Schengen-samstarfið. Telji menn að aðild Íslands að EES-samningnum sé komin á það stig að hún standist ekki lengur fullveldisákvæði stjórnarskrárinnar er þannig um algeran forsendubrest að ræða miðað við þær forsendur sem settar voru fyrir aðildinni að honum.

Þó að ekkert bendi til þess að EES-samningurinn sé að líða undir lok er engu að síður kominn tími til þess að skoða aðra möguleika þegar kemur að tengslum Íslands við Evrópusambandið. Möguleika þar sem jafnræði ríkir í stað þess að annar aðilinn taki með einhliða hætti upp löggjöf hins aðilans líkt og raunin er í tilfelli EES-samningsins.

Þar hlýtur annarrar kynslóðar fríverzlunarsamningur helzt að koma til skoðunar en slíkir samningar voru ekki komnir til sögunnar þegar EES-samningurinn, sem er í raun barn síns tíma, var gerður. Samið er almennt um viðskipti á milli ríkja í dag á grundvelli slíkra samninga sem ólíkt hefðbundnum fríverzlunarsamningum taka ekki aðeins til vöruviðskipta heldur í raun allra þeirra málaflokka sem EES-samningurinn nær til. Slíkir samningar eru ennfremur gerðir á jafnræðisgrundvelli og kalla því ekki á sérstakt ákvæði í stjórnarskrár ríkja um framsal fullveldis.

Finnland er sönnun þess að evran er rugl

Hagþróunin í Finnlandi er sönnun þess að gjaldmiðilssamstarf með evruna gengur ekki upp. Reyndar bendir þróunin á Ítalíu, Grikklandi, Spáni og víðar til þess líka. ESB er ekki hagkvæmt gjaldmiðilssvæði. Finnar hafa staðið sig best í Evrópu þegar kemur að menntun, samkeppnishæfni og fleiru. Samt heldur evran landinu í skrúfstykki, framleiðslan fellur og atvinnuleysi vex - og Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn varar nú sterklega við því að Finnland feti áfram sömu braut.

Eftirfarandi grein er skyldulesning fyrir alla þá sem hafa áhuga á þessum efnum: Finland's depression is the final indictment of Europe's monetary union. Finland has lost a quarter of its industry since 2008 even though it is the poster-child of EMU competitiveness.

Það er kominn tími til þess að fólk geri sér grein fyrir að evran er ekkert annað en tæki tiltekinna valdaafla í Evrópu til þess að ná völdum frá þjóðkjörnum fulltrúum ríkjanna og frá almenningi í viðkomandi löndum. Evran er bara tæki til að þvinga fram samruna í átt til stórríkis Evrópu undir forystu tveggja ríkja í álfunni, fyrrum stórvelda.

Nytsamir sakleysingjar í stjórnmálum annarra landa hafa fallið í gryfjuna og draga áfram óvitandi almenning með sér í þann forarpytt sem evrusamstarfið er.

Meirihluti Breta vill yfirgefa ESB

Meirihluti Breta vill ganga úr Evrópusambandinu, samkvæmt nýrri skoðanakönnun breska blaðsins Independent. Independent mælir stuðning við útgöngu úr ESB mánaðarlega og er þetta í fyrsta skipti sem meirihluti er fylgjandi útgöngu. 52 prósent eru hlynnt útgöngu á meðan 48 prósent vilja áframhaldandi veru. Í síðustu könnun í október vildu 53 prósent vera áfram í ESB og 47 prósent á móti.

Könnunin var gerð í síðustu viku, eftir hryðjuverkin í París og á vef Independent eru niðurstöðurnar sagðar litaðar af þeim.

Stuðningur við áframhaldandi veru er áberandi mestur á meðal yngstu kynslóðarinnar, en 69 prósent þeirra sem eru á aldrinum 18 til 24 ára eru hlynnt ESB aðild. Stuðningur við aðild minnkar jafnt og stöðugt eftir aldurshópum og segjast 62 prósent þeirra sem eru 65 ára og eldri vilja yfirgefa sambandið.

Þeir sem eru menntaðir eru líklegri til að vera hlynntir aðild og þá er stuðningur við aðild mestur í Skotlandi, eða 60 prósent. 54 prósent kjósenda Íhaldsflokksins vilja yfirgefa sambandið og 93 prósent stuðningsmanna Ukip, en kjósendur Verkamannaflokksins, Frjálslyndra, Skoska þjóðarflokksins og græningja eru hlynntir aðild.

Stefnt er að þjóðaratkvæðagreiðslu um aðild Bretlands að ESB árið 2017.

Eyjan greinir frá.