Íslenskur gamanþáttur í grísk-evrópskum harmleik

Evran er ástæðan fyrir gjaldþroti Grikkland. Í skjóli evrunnar lifðu Grikkir í áratug um efni fram í trausti þess að ríku löndin í norðri myndu fjármagna halla ríkissjóðs. Norður-Evrópa neitar að halda Grikkjum uppi enda kæmu óðara önnur ríki í Suður-Evrópu og bæðu um sömu niðurgreiðslu á lífskjörum.

Grikkland þarf að lækka innlendan kostnað um 40-60 prósent til að verða samkeppnisfært og fá hagvöxt. Með evru er útilokað fyrir Grikki að fella gjaldmiðilinn.

Evran gerir Grikkland fjárhagslega gjaldþrota og Grikkland Evrópusambandið pólitískt gjaldþrota.

Mitt í grísk-evrópska harmleiknum glittir í gamanþátt sem hlegið er að í öllum höfuðborgum Evrópu: Ísland sækist eftir aðild að Evrópusambandinu.

Brandarinn er á kostnað Íslendinga og í boði Samfylkingar.

Spáir grísku þjóðargjaldþroti

Samfylkingarsporin hræða norska stjórnmálaflokka

Samfylkingin er að kikna undan umsókninni um aðild að Evrópusambandinu. Neyðarkall Jóhönnu Sigurðardótturí síðasta mánuði til Evrópusinna í öðrum flokkum um að leggja niður Samfylkinguna og stofna nýjan stjórnmálaflokk um aðild sýnir sjálfstortímingu stjórnmálaflokks sem fer fram með aðildarumsókn án víðtæks stuðnings í samfélaginu.

Þegar Norðmenn felldu aðild í þjóðaratkvæði 1972 og 1994 var stór hluti flokkakerfisins hlynntur aðild, einnig atvinnurekendur og verkalýðshreyfing. Engu að síður var tillaga um aðild felld.

Aðferðafræði Samfylkingarinnar, að sækja um aðild og afla stuðnings eftirá, var dauðadæmd. Stjórnmálaflokkar með lágmarksvirðingu fyrir lýðræðislegum vinnubrögðum láta sér ekki til hugar koma að beita slíkum vélráðum.

Hættir vegna erfiðleika norskra Evrópusinna

Síminnkandi áhrif smáríkja í ESB

Ákafir ESB-sinnar hafa lengi reynt að telja fólki trú um að við Íslendingar getum sætt okkur við afsal sjálfstæðis og fullveldisréttinda á fjölmörgum sviðum vegna þess að í stað skerðingar fullveldisins fengjum við hlutdeild í löggjafarstarfi ESB.

En þá ber að hafa í huga að áhrif smáríkja í ESB fara síminnkandi en völd hinna stóru vaxandi. Ráðherraráðið er tvímælalaust valdamesta stofnun ESB og þar gátu smáríki af svipaðri stærð og Ísland átt 3 atkvæði af um 350 eða tæp 0,9% atkvæðanna. En með nýrri stjórnarskrá ESB skv. Lissabon sáttmálanum er nú stefnt að meirihluta ákvörðunum í stórauknum mæli með hliðsjón af íbúafjölda aðildarríkjanna.

Atkvæðamagn Þýskalands vex úr rúmum 8% í rúm 16%, Frakklands úr rúmum 8% í tæp 13% og atkvæðastyrkur Bretlands og Ítalíu úr rúmum 8% í rúm 12%. Staða miðlungsstóru ríkjanna, Spánar, Póllands og Rúmeníu breytist lítið. En atkvæðamagn tuttugu fámennari ríkja minnkar að sama skapi. Mest minnka áhrif Möltu sem er fámennasta ríkið með um þriðjungi fleiri íbúa en Ísland; áhrif Möltuverja hrapa úr 0,9% í 0,08%, Áhrif Möltu verða sem sagt innan við 1/10 af því sem áður var. Og hlutur Íslands við aðild yrði enn smærri.

Af þessu má ljóst vera að því fámennari og áhrifa­minni sem aðildarríki eru þeim mun meiri verður skerðing sjálfstæðisins og hvergi yrði sú skerðing jafn tilfinnanleg og hér vegna fámennis þjóðarinnar en einnig vegna þess hve mikil afskipti ESB myndi hafa af stjórn landsins, þar eð sjávarútvegur vegur svo þungt í efnahagslífi okkar. Jafnframt þarf að hafa í huga að hér eru miklar orkuauðlindir sem orkusoltið ESB á vafalaust eftir að girnast.

Íslenska ríkið yrði lítið annað en hreppur á jaðri risaríkis þegar fram liðu stundir og sjálfstæð rödd Íslands myndi að mestu þagna á vettvangi Sameinuðu þjóð­anna.

Ragnar Arnalds

(Tekið héðan.)

Krónan klófestir útrásarbófa

Útrásarbófarnir sem riðu efnahagskerfinu á slig eru líkast til helstu eigendur að jöklabréfunum sem gengu kaupum og sölum á tímum útrasar og eru núna sögð ástæða gjaldeyrishafta. Evrópuvaktin segir frá umræðu í viðskiptalífinu um að góðkunningjar sérstaks saksóknara séu eigendur að vænum skammt af jöklabréfum.

Krónan bjargaði okkur úr hruninu með því að gera okkur samkeppnisfær og jafnaði byrðum efnahagskreppunnar.

Þriðja hlutverk krónunnar er að klófesta útrásarbófa.

Kostir íslensku krónunnar koma sífellt betur í ljós.

Krónueign útlendinga minna vandamál en ætlað var

Bjarni Ben einarður gegn ESB-aðild

,,Ég er staðfastlega þeirrar skoðunar að það sé skynsamlegt fyrir okkur að halda okkur fyrir utan Evrópusambandið og er á móti aðild," segir Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins í viðtali við sunnudagsblað Morgunblaðsins.

Rökin fyrir afstöðu formanns Sjálfstæðisflokksins eru þau að  miðstýringin frá Brussel er mikil og fer vaxandi. Hagsmunum lands og þjóðar verði ekki borgið innan sambandsins þar sem íslenskur almenningur ætti ekki þess kost að kalla evrópsk yfirvöld til ábyrgðar. Þá sé fullt forræði og full stjórnun á fiskveiðiauðlindinni lífshagsmunamál Íslands.

Landsfundur Sjálfstæðisflokksins samþykkti ályktun fyrir ári um að Ísland ætti að draga umsóknin tilbaka um aðild að Evrópusambandinu.

Hollusta við ESB ritskoðuð af ráðuneyti

Lissabonsáttmálinn er kominn út í þýðingu hjá utanríkisráðuneytinu. Bloggarinn Haraldur Hansson vekur athygli á því að ritskoðun ráðuneyti Össurar fór höndum um textann áður en hann var sendur út. Haraldur skrifar:

Ekki veit ég hver ritstýrði íslensku útgáfunni, en eflaust verða gerðar athugasemdir við þýðinguna, enda reiknað með því í fyrirvara á fyrstu síðu.

Ég leyfi mér að taka eitt lítið dæmi: Í yfirlýsingu nr. 52 lýsa evruríkin því yfir að fáninn, þjóðsöngurinn, einkunnarorðin, evran og Evrópudagurinn ...

... verða áfram í þessum löndum tákn samfélags borgara í Evrópusambandinu og tengsla þeirra við það.

Enska útgáfan er svona:

... will for them continue as symbols to express the sense of community of the people in the European Union and their allegiance to it.

Enskar orðabækur skýra „allegiance" með obligation, commitment, devotion, faith og loyalty. Þarna hefði átt að tala um hollustu eða trúnað, en alls ekki "tengsl". Var þetta nokkuð ritskoðað? Yfirlýsingin hljómar eins og hollustueiður á ensku en er gerð hlutlaus á íslensku. Hvers vegna?

Þeir sem stunda ESB trúboðið af hvað mestum móð (og harðneita að ESB sé sjálfstætt ríki í mótun) eru eflaust sáttir við ónákvæmni í þýðingu, ef hún gefur mildari mynd af Brusselveldinu en efni standa til. Óþarfi að láta íslenska lesendur sjá að það þurfi að sverja evrunni og yfirvaldinu hollustueið! 

Ísland borgi 15 milljarða fyrir 0,8 prósent áhrif

Ísland mun greiða með sér til Evrópusambandsins um 15 milljarða króna, samkvæmt áætlun utanríkisráðuneytisins og er það án efa varleg áætlun. Ráðuneytið gerir ráð fyrir að Ísland fái í formi styrkja um 12 milljarða tilbaka af meðgjöfinni.

Styrkirnir verða einkum til landbúnaðarmála og dreifðra byggða. 

Samfylkingin vill að við göngum í Evrópusambandið vegna þess að embættismenn í Brussel vita betur en Íslendingar hvernig eigi að reka landbúnað hér á landi og hvernig styrkjum til byggðamála skuli deilt út hérlendis.

Í ráðherraráði Evrópusambandsins fer atkvæðavægi þjóða eftir mannfjölda, en ráðið fer með æðstu völdin sambandinu. Atkvæðamagnið er samtals 345. Stóru þjóðirnar Þýskaland, Bretland, Frakkland og Ítalía eru með 29 atkvæði.

Fámennasta þjóðin í Evrópusambandinu í dag er Malta með rúmlega 400 þúsund íbúa. Malta er með 3 atkvæði af 345 eða um 0,8 prósent áhrif, eins og sést á þessari töflu.

Ef Ísland yrði aðili að Evrópusambandinu er i mesta lagi hægt að gera sér vonir um að vera á pari með Möltu og fá 0,8 prósent atkvæðaáhrif í ráðherraráðinu.

Á Evrópuþinginu er Malta með fimm (já, 5) þingmenn af 735 en á næstunni fjölgar þingmönnum upp í 785.

Fimm þingmenn af 735 gera heil 0.6 prósent.

Rökhugsun Össurar

Utanríkisráðherra lýðveldisins skrifar dagblaðsgrein með fyrirsögninni: Nýjar áherslur í utanríkisstefnu Íslands. Kennir þar ýmissa grasa. Ráðherra nefnir fyrst áherslu sína á réttindi samkynhneigðra en gerir engin orð um stuðning við tungumálafötlun.

Málefni norðurslóða fá athygli ráðherra sem og þjóðaröryggismál og þróunaraðstoð. Rétt áður en kemur að lokaatriðinu í nýrri utanríkisstefnu Íslands, sem er stuðningur við Palestínumenn, kemur stuttur þáttur um Evrópumál. Þar blasir við eftirfarandi málsgrein 

Sögulegasta nýmælið sem ég hef flutt á 20 ára ferli er þó tillagan sem Alþingi samþykkti um að gjörbreyta utanríkisstefnunni með því að sækja um aðild að Evrópusambandinu og leggja niðurstöður samninganna undir dóm þjóðarinnar. (leturbreyting Heimssýnar)

Össurar Skarphéðinssonar utanríkisráðherra skilur ekki að í þessari málsgrein afneitar hann fyrri orðum blaðagreinarinnar um breytta utanríkisstefnu lýðveldisins. Með inngöngu í Evrópusambandið yrði engin íslensk utanríkisstefna. Evrópusambandið myndi sjá um samskipti Íslands við aðrar þjóðir. En þetta skilur Össur ekki, sem sést best á því að hann eyðir ekki einu orði á utanríkisstefnu Evrópusambandsins í málaflokkum sem Össuri eru hugleikin: samkynhneigð, norðurslóðir, þróunaraðstoð, þjóðaröryggi og Palestína.

Fimm ára barn gæti ekki slegið út utanríkisráðherra í brandarakeppni en í rökhugsun yrði Össur að lúta í gras.

0,8 prósent áhrif Íslands í ESB

Í ráðherraráði Evrópusambandsins fer atkvæðavægi þjóða eftir mannfjölda. Atkvæðamagnið er samtals 345. Stóru þjóðirnar Þýskaland, Bretland, Frakkland og Ítalía eru með 29 atkvæði.

Fámennasta þjóðin í Evrópusambandinu í dag er Malta með rúmlega 400 þúsund íbúa. Malta er með 3 atkvæði af 345 eða um 0,8 prósent áhrif, eins og sést á þessari töflu.

Ef Ísland yrði aðili að Evrópusambandinu er i mesta lagi hægt að gera sér vonir um að vera á pari með Möltu og fá 0,8 prósent atkvæðaáhrif í ráðherraráðinu.

Á Evrópuþinginu er Malta með fimm (já, 5) þingmenn af 735 en á næstunni fjölgar þingmönnum upp í 785.

Fimm þingmenn af 735 gera heil 0.6 prósent.

Varaþingmaður Samfylkingarinnar, Baldur Þórhallsson, telur að út á þessi áhrif verði Ísland stórveldi í Evrópusambandinu á sviði sjávarútvegs. Aðalstarf Baldurs er að kenna stjórnmálafræði við Háskóla Íslands. Maðurinn er snillingur.

Prófessor í blekkingum

Baldur Þórhallson prófessor við Háskóla Íslands og varaþingmaður Samfylkingar vildi í gær loka háskólum og í dag ganga rakleitt í Evrópusambandið. Á alþingi spyr hann með þjósti hvers vegna Sjálfstæðisflokkuirnn er á móti aðild að Evrópusambandinu.

Spurning prófessorsins er undarleg í því ljósi að fyrir skemmstu kunni hann svo vel svarið við afstöðu Sjálfstæðisflokksins til Evrópumála að hann hélt fyrirlestur um efnið. Hér er umfjöllun um fyrirlestur Baldurs

Til að bíta höfuðið af skömminni talar Baldur sjálfur um afstöðu Sjálfstæðisflokksins til Evrópumála. Ekki nóg að það sé ósvífið, ómálefnalegt og ótækt að aðildarsinninn Baldur útskýri sjónarmið sjálfstæðismanna heldur er heiti erindisins út í hafsauga: ,,The reluctance of the Icelandic conservative Independence Party to participate in European integration." Á landsfundi sínum í sumar samþykkti Sjálfstæðisflokkurinn ályktun þar sem þess er krafist að aðildarumsókn Íslands verði dregin tilbaka. Að kalla það ,,reluctance" eða hik er eins og að segja seinni heimsstyrjöld smáskærur. 

Baldur kennir Evrópufræði við Háskólann og kemur iðulega fram sem álitsgjafi. Hann mun meiri áróðursmaður en uppfræðari eins og sést best á því að hann þegir þunnu hljóði opinberlega um aðlögunarferli Íslands að Evrópusambandinu til að viðhalda blekkingu Samfylkingarinnar um að Ísland sé í óskuldbindandi samningaviðræðum en ekki aðlögunarferli.

Prófessor í blekkingum lætur tilganginn helga meðalið.

Ti

Nýtum ekki tækifærin innan EES