Fimmtudagur, 16. júlí 2015
Guðni Ágústsson, fyrrverandi alþingismaður og ráðherra, skrifar í Moggann í dag að margir séu nú farnir að átta sig á því að leiðtogar ESB og hörðustu fylgjendur aðildar Íslands að ESB séu eins og keisarinn sem var án klæða. Til vitnis um það dregur Guðni fram Þorbjörn Þórðarson fréttamann og vitnar í ekki minni menn en Krugman Nóbelsverðlaunahafa í hagfræði. Fólk er sem sagt loksins búið að átta sig á því hvílík gæfa það var fyrir Ísland að standa utan ESB í bankakreppunni. Hefðum við verið þar inni hefði forysta ESB-landanna þvingað okkur til að taka á okkur skuldir bankanna.
Greinin ber heitið: Loksins sá "barnið" að ESB er nakið
Gefum Guðna orðið:
Undur og stórmerki gerðust í fréttum Stöðvar 2 mánudagskvöldið 13. júlí sl. Þá spurði Telma Tómasson fréttamanninn Þorbjörn Þórðarson einfaldrar spurningar: Hvaða lærdóm geta Íslendingar dregið af ástandinu á evrusvæðinu? Hann svarar frá hjartanu eins og barnið forðum sem opinberaði að keisarinn væri nakinn, og Þorbjörn sér hlutina í þessu ljósi: Í fyrsta lagi er það nú almennt viðurkennt að íslenska ríkið,löggjafinn, hefði ekki getað sett neyðarlögin 6. okt. 2008 eftir banka- og gjaldeyrishrunið hefði Ísland verið aðili að evrópska myntbandalaginu. Við hefðum sem sé setið uppi með skuldir óreiðumanna eins og margbúið er að benda á. Svo sagði hann þetta: Í öðru lagi hefðu stjórnvöld og Seðlabankinn ekki getað fellt gengið með þeim afleiðingum að sjávarútvegurinn, ferðaþjónustan næðu viðspyrnu mjög hratt. Þetta hefði verið ómögulegt í myntsamstarfi. Af þessum sökum tók ekki við það atvinnuleysi sem Grikkir búa nú við, nógu alvarlegt var hrunið samt og landflóttinn sem því fylgdi. En hjól atvinnulífsins tóku að snúast og afla tekna sem smátt og smátt með mörgu öðru eru að endurreisa efnahag okkar. Hin smáða íslenska króna varð að bjarghring í slysinu mikla. Ekki má gleyma Icesaveklafanum sem Bretar með stuðningi ESB ætlaðu að þröngva upp á okkur, en þjóðin hafnaði í tvígang og vann svo málið fyrir EFTA-dómstólnum. Enn gerðust undur í fréttatímanum, nú var ekki talað við hina hápólitísku hagfræðinga okkar þá Þórólf Matthíasson og Gylfa Magnússon sem hafa tröllriðið umræðunni um evru og ESB-aðild og fróðlegt er að skoða þeirra vísdóm með því að gúgla Kúba norðursins. Þar er að finna af þeirra hálfu pólitík, fullyrðingar og stóryrði um okkar stöðu, sem ekki hafa gengið eftir, ummæli sem ekki eru samboðin þeirra menntun.
Ekki fýsilegur kostur að ganga í ESB
Nú vitnaði Þorbjörn í Paul Krugman, Nóbelsverðlaunahafa í hagfræði, en hann fór hörðum orðum um Evrópusamstarfið og myntsamstarfið og varaði þjóðir við að ganga því á hönd og sagði: Þjóðverjar geta lagt efnahag þjóða í rúst ef þær ekki hlýða. Svo hafði hann beina innkomu á Lars Kristensen, hagfræðing Danske bank, sem sagði að evran og myntsamstarfið væri meiriháttar mistök. Að lokum kom Jón Daníelsson, prófessor í fjármálum, fram og sagði að líklegt væri að evran myndi leggjast af og væri alls ekki fýsilegur kostur fyrir Ísland. Ég verð nú að fagna þessari faglegu fréttamennsku Stöðvar 2 sem ég vildi ekki síður sjá á RÚV sem þessa dagana fjallar aðallega um að ísöld sé að bresta á af náttúrulegum ástæðum. Hins vegar sigla Grikkir, þetta mikla menningarland og gamla stórveldi, inn í efnahagslega ísöld af mannavöldum. Og við skulum minnast þess Íslendingar að litlu munaði að við færum inn í sömu ísöld og þeir. Nú hefur fréttamaður flutt okkur fréttir um hvað varð okkur til bjargar og hefur það eftir samtölum við viðurkennda fræðimenn og sérfræðinga erlendis. Ekki hefði skuldalækkun heimilanna heldur gengið eftir eða sú ætlan ríkisstjórnarinnar að losa um gjaldeyrirhöftin með stöðugleikaskatti á hrægammasjóðina, og í framhaldinu að lækka skuldir ríkissjóðs um hundruð milljarða. Ég vek athygli á því að við sem höfum verið þessarar skoðunar og haldið uppi andróðri við inngöngu í ESB og ekki talið evruna okkar framtíðarmynt höfum vart mátt mæla fyrir hrópum og köllum um að við værum einangrunar-, þjóðernissinnar og afturhaldsmenn úr torfkofum. Nú fáum við nokkra uppreisn æru við þessa faglegu umfjöllun um ástandið í Evrópusambandinu. Staðan er ljós, það er ekki fýsilegur kostur að ganga í ESB.