Ráðherra stendur ekki í lappirnar

Íslendingar þurfa að standa fastar á rétti sínum í samskiptum við ESB að mati Jóns Bjarnasonar, fyrrverandi landbúnaðar- og sjávarútvegsráðherra, en hann fjallar í vefskrifum sínum í dag um það hvernig stjórnvöld og jafnvel hagsmunaaðilar virðast lyppast niður gagnvart skeytasendingum erlendis frá í stað þess að standa á rétti sínum og vinna að því að hér verði öryggi og heilbrigði sem mest þegar kemur að meðferð matvæla.

Pistill Jóns Bjarnasonar er aðgengilegur hér. 

Meðal þess sem Jón segir er að EES samningurinn hefði aldrei verið samþykktur á Alþingi ef landbúnaður, fiskveiðar og matvæla- og dýraheilbrigði hefði ekki verið þar undanskilinn.

Er fólk gjörsamlega búið að gleyma? 

Ætlar fólk virkilega að láta taka sig með þessari Monnet-spægipylsu-koníaksaðferð?

 

Hriktir í evrunni vegna stjórnarkreppu í Þýskalandi

Eins og meðfylgjandi frétt Morgunblaðsins ber með sér titrar evran nú og lækkar gengi hennar þegar Merkel hefur siglt stjórnarmyndunarviðræðum í strand. Verð á hlutabréfum hefur einnig lækkað og fréttamiðlar fjalla um að evran muni sveiflast meira vegna þessarar óvissu um stjórnarmyndun í öðru helsta móðurlandi evrunnar. Meginspurningin núna er: Mun evran þola fall Merkel?

Evran lækkar í kjölfar viðræðuslita

Fyrirskipanir ESB hér á landi valda tjóni

Fyrirskipanir ESB hér á landi í gegnum EES-samninginn geta valdið ís­lensk­um land­búnaði miklu tjóni og ógnað bæði lýðheilsu og búfjár­heilsu að mati Bændasamtaka Íslands. Nái þetta fram að ganga er hætt við því að hingað verði fluttar hormóna- og sýklalyfjafylltar landbúnaðarafurðir í stórum stíl frá Mið-, Suður- og Austur Evrópu. Viljum við það?

 

 

Dómur EFTA geti „ógnað lýðheilsu“

Fyrrverandi Brexit-útgönguráðherra kynnir Íslendingum stöðuna

Bretar vilja fá eigið fullveldi að nýju, sagði David Jones, fyrrum Brexit-útgönguráðherra á fundi Heimssýnar og stúdentafélaganna Ísafoldar og Herjans í Háskóla Íslands á fimmtudag í síðustu viku. Athygli vakti að sendiherra ESB á Íslandi, Michael Mann, mætti með fríðu föruneyti á fundinn til að takast á við Jones.

 

David Jones, fyrrverandi Brexit-útgönguráðherra, var hér á fundi í síðustu viku í boði Heimssýnar og stúdentafélaganna Herjan og Ísafold, en félögin héldu fund með Jones, sem er nú þingmaður fyrir Wales, í Háskóla Íslands fimmtudaginn 9. þessa mánaðar. Jones hélt erindi um aðdraganda þess að Bretar ákváðu í þjóðaratkvæðagreiðslu að segja skilið við ESB og greindi auk þess frá stöðunni í dag og þeim viðhorfum sem eru framundan.

 

Bretland hefur alltaf haft sérstöðu

Jones hóf mál sitt með því að rekja viðhorf forystumanna Evrópuþjóða á upphafsárum Evrópusamrunans, s.s. GeGaulle Frakklandsforseta, sem sagði að eðlilegt væri að Bretar væru utan Evrópusamvinnunnar þar sem Bretar væru eyþjóð umvafin hafi og hefði sín sérkenni og væri ólík öðrum Evrópuþjóðum. Jones bætti því við, kankvís á svip, að vissulega væru Bretar að ýmsu leyti ólíkir öðrum þjóðum í álfunni, enda hefðu þeir umferðina vinstra megin, þeir kynnu að fara í biðraðir og drykkju auk þess volgan bjór. Bretar  hefðu þó samþykkt að gerast aðilar að þessum samvinnuvettvangi Evrópuþjóða, en þó á allt öðrum grunni en væri í dag. Þeir hefðu viljað taka þátt í frjálsri verslun en ekki því pólitíska samrunabandalagi sem ESB væri orðið. Breytingin á ESB væri ástæðan fyrir því að Bretar væru nú að fara út. Þeir vildu taka sín mál í eigin hendur á nýjan leik.

 

Frelsi í viðskiptum meginatriðið

David Jones lagði áherslu á að Bretar væru hlynntir frjálsum viðskiptum landa á milli; Bretar hefðu jú samþykkt aðild að forvera ESB með það að markmiði en ESB væri hins vegar að þróast í átt að stjórnmálasambandi sem væri að taka æ meiri völd frá aðildarríkjunum. Þessi þróun ESB frá samvinnu um frjáls viðskipti yfir í pólitískt yfirsamband hefði valdið æ meiri óánægju og deilum í Bretlandi og leitt til mikillar sundrungar í Íhaldsflokknum og þess að Sjálfstæðisflokkurinn breski hefði verið stofnaður. Ekki nóg með það: Þetta hefði leitt til þess að breska þjóðin hefði klofnað í andstæðar fylkingar. Sú djúpa gjá og sú sundrung sem þetta hefði leitt yfir breskt þjóðlíf hefði á endanum knúið David Cameron til þess að boða til þjóðaratkvæðagreiðslu til þess að losa um þann hnút sem breska Evrópusamvinnan væri komin í.

 

ESB hefur sogað til sín völd og áhrif

David Jones fór fyrir Brexit-sinnum í Wales í aðdraganda þjóðaratkvæðagreiðslunnar, enda á hann rætur í Wales og er þingmaður fyrir Walesverja. Hann sagði að baráttan fyrir Brexit hefði verið fjörlegasta og eftirminnilegasta kosningabarátta sem hann hefði tekið þátt í vegna þess mikla áhuga sem kjósendur sýndu málefninu og það langt umfram venjulegar þingkosningar.  Hann sagði að almenningur í Bretlandi hefði upplifað baráttuna þannig að nú væri hann loksins að eygja möguleika á að fá að taka sín mál í eigin hendur að nýju. Stjórn á eigin málum var helsta baráttumálið eftir það hægfara valdaframsal sem ESB og forverar þess höfðu komið til leiðar. Bretar vildu fá eigið fullveldi að nýju.

 

Lýðræði ábótavant í ESB

David Jones sagði að mikið skorti á það lýðræði í ESB sem annars staðar þekktist. Allar helstu ákvarðanir þyrftu að koma frá framkvæmdastjórn sambandsins og ýmsum opinberum embættis- og starfsmönnum en kæmu ekki frá hinum kjörnu fulltrúum í þingi ESB. Sambandið væri því stærsta regluveldi (bureaucracy) í heimi. Vald framkvæmdastjórnarinnar væri gífurlegt en samt þekktu fáir til þeirra einstaklinga sem þar sætu fyrir aðildarríkin.

Jones sagði að þrátt fyrir að flestir stærstu og öflugustu fjölmiðlar Bretlands hefðu stutt áframhaldandi veru Bretlands í ESB hefðu breska þjóðin samþykkt með 52% atkvæða að segja skilið við ESB. Alls hefðu 17,4 milljónir Breta samþykkt útgöngu. Það væri stærsta lýðræðislega yfirlýsing þjóðarinnar til þessa. Cameron hefði sagt af sér í kjölfarið sem forsætisráðherra og formaður Íhaldsflokksins, enda hefði hann stutt áframhaldandi veru í ESB á þeim grunni sem samningar  höfðu náðst um. Theresa May tók þá við forystu Íhaldsflokksins og forsætisráðuneytinu og meðal hennar fyrstu verka var að stofna sérstakt útgönguráðuneyti úr ESB og nýtt utanríkisviðskiptaráðuneyti. Frummælandinn á fundi Heimssýnar, Herjans og Ísafoldar, David Jones, varð svo fyrst fyrir valinu hjá May sem útgönguráðherra.

 

Tilvistarkreppa ESB-forystunnar

Það var fróðlegt að heyra David Jones lýsa viðbrögðum forystumanna í ESB við niðurstöðu Brexit-kosninganna. Helstu forystumenn ESB hefðu orðið agndofa yfir niðurstöðunni og vægast sagt tekið henni fálega. Forysta ESB hefði í rauninni lent í tilvistarkreppu yfir því að eitt af stærstu og öflugustu ríkjum ESB hefði viljað yfirgefa sambandið. Theresa May, nýr forsætisráðherra Breta, hefði þá undirstrikað að Bretar væru ekki að yfirgefa Evrópu heldur aðeins ESB. Bretar væru alveg tilbúnir að eiga víðtæka samvinnu við Evrópu, t.d. í menntamálum, en þá með tvíhliða samningum.

 

ESB tregt í taumi

Fram kom að Bretar eru eina þjóðin sem hefur ákveðið að yfirgefa ESB fyrir utan Grænlendinga fyrir mörgum áratugum síðan . Það var talsvert átak fyrir Grænlendinga á sínum tíma og það er líka mikið, erfitt og flókið verkefni fyrir Breta að yfirgefa ESB núna. Þeir hefðu hins vegar ákveðið þetta í þjóðaratkvæðagreiðslu í júní 2016 og svo virkjað útgöngugreinina nr. 50 í Lissabon-sáttmálanum í mars í ár.

Jones sagði að ESB hefði verið tregt í taumi og ekki viljað ræða framtíðarsamning við Breta fyrr en búið væri að ganga frá málum er vörðuðu íbúa ESB í Bretlandi, ýmis fjármál við útgöngu og fleira, s.s. atriði er varða landamæri Norður-Írlands og Írlands. Aðstæður eru þannig að um 2,5 milljónum fleiri íbúar ESB búa í Bretlandi en íbúar Bretlands í ESB. Jones sagði að þótt kosningarnar sem May boðaði í ár hefðu ekki farið eins og hún hefði óskað væri þó alveg ljóst að ekki yrði aftur snúið. Ekkert pólitískt afl í Bretland, sem vert væri að nefna, vildi snúa af þessari þróun. Spurningin væri aðeins um leiðina út en ekki hvort farið yrði út. Þjóðin hefði talað í þeim efnum og því bæri að fylgja. May hefði sagt að Brexit þýddi Brexit – og að engir samningar væru betri en slæmir samningar – en þá yrðu samskipti Bretlands og ESB á grunni samninga Alþjóðaviðskiptamálastofnunarinnar, WTO.

Jones sagði að samningar Breta við ESB að loknu Brexit ættu að geta orðið álíka og þeir samningar sem ESB hefði þegar gert við Kanada. Þjóðverjar og fleiri ESB-þjóðir yrðu að hafa í huga að það væri þeim í hag að semja við Breta, m.a. í ljósi þess að Bretar keyptu mun meira af vörum frá ESB-löndunum en ESB-löndin frá Bretlandi. Því væri það hagur fyrir ESB að ná samningum við Breta.

 

Ekki EES eða EFTA

Í fyrirspurnum og umræðum að framsögu Jones lokinni kom m.a. fram að hann teldi samninginn um evrópska efnahagssvæðið eða aðild að EFTA ekki vera ákjósanlega fyrir Breta. EES-samningurinn væri aðeins hálfköruð ESB-aðild með hliðstæðu valdaframsali og ESB-aðild. Slíkt væri engin lausn fyrir Breta. Þeir yrðu þá áfram háðir regluverki ESB og það vildu þeir ekki. Lausn sú er Sviss hefði náð væri heldur ekki góð því það hefði kostað endalausar erjur á milli Sviss og ESB (sem kunnugt er urðu Svisslendingar svo þreyttir á framkomu forystu ESB að þeir ákváðu nýverið að draga formlega í gegnum þjóðþingið til baka áratugagamla umsókn sem í huga flestra, nema skriffinnanna í Brussel, var löngu dauð).

(Eins og fram kemur á öðrum stað á þessum bloggvef mætti sendiherra ESB á fundinn með David Jones, greinilega útsendur af ESB til þess að reyna að grafa undan málflutningi David Jones. Það var hin mesta sneypuför fyrir sendiherrann eins og hér er frá greint).

Sendiherra ESB á Íslandi með uppsteyt á fundi Heimssýnar

Það vakti talsverða athygli fundargesta á nýlegum fundi Heimssýnar og fleiri með David Jones, fyrrverandi Brexit-útgönguráðherra Breta, á fimmtudag í síðustu viku þegar nýr sendiherra ESB á Íslandi, Michael Mann, mætti til fundarins með fríðu föruneyti og var með uppsteyt í lok fundarins.

Sendiherrann tók til máls þegar komið var að fyrirspurnum og mótmælti ýmsu í málflutningi Jones, s.s. um tilhneigingu til samrunaþróunar í ESB. David Jones hlustaði á athugasemdir sendiherrans, en þegar Jones hóf að svara greip sendiherrann til ráða sem varla er hægt að kenna við góða hegðun diplómata og greip margsinnis fram í með nöldurtón og skiptist á búkhljóðum og meðfylgjandi augngotum og svipbrigðum við starfsfólk sitt. Að endingu varð Jones að biðja sendiherrann um að fylgja viðurkenndum fundarreglum og sýna álíka kurteisi og aðrir fundarmenn höfðu sýnt.

Nánar verður greint frá fundinum fljótlega hér á bloggsíðunni.

Formaður Heimssýnar vill ekki á þetta hótel

Ernu Bjarnadóttur, formanni Heimssýnar, hugnast ekki gisting á þeim stað sem ekki er hægt að yfirgefa. Þetta sagði hún í viðtali í hádegisfréttum Bylgjunnar (á 10.mín) sem tekið var í tilefni af því að fyrrum útgönguráðherra Breta, David Jones, mætir til fundar við fólk í Háskóla Íslands í dag til að deila reynslu Breta af Brexit. Erna sagði að reynsla Breta sýndi hversu gífurlega flókið það væri að yfirgefa ESB fyrir ríki sem eru komin þangað inn.

Af því tilefni vísaði Erna til söngtexta í vinsælu lagi bandarísku hljómsveitarinnar The Eagles, en þar segir m.a. „You can check-out any time you like, But you can never leave! " Sagt er að textahöfundur lagsins hafi sótt hugmyndina til orða hagfræðings sem fjallaði um erfiðleika við að ná fjárfestingu sinni frá tilteknum löndum.

Fundurinn með David Jones verður í Háskóla Íslands í dag, Háskólatorgi, stofu HT105 og hefst klukkan 17:30.

David mun flytja erindi og svara fyrirspurnum. Erindi hans ber yfirskriftina „The British Experience of Brexit“. David Jones er nú þingmaður breska Íhaldsflokksins en hann á rætur í stjórnmálum í Wales. Theresa May, forsætisráðherra Breta, valdi hann til að sinna Brexit-málum eftir kosningarnar 2016 og hélt Jones því ráðherraembætti þar til í ár. 

David Jones kemur hingað til lands á landi á vegum samtakanna „The Red Cell“, en þau beittu sér fyrir samþykkt Brexit í þjóðaratkvæðagreiðslunni í Bretlandi í fyrra og er gestur Heimssýnar og félaganna Herjans og Ísafoldar. 

Allir eru velkomnir á meðan húsrúm leyfir.

Heimssýn, Herjan og Ísafold

Brexit í Háskóla Íslands í dag

Í dag klukkan 17:30 verður fundur með fyrrverandi útgönguráðherra Breta, David Jones, í Háskóla Íslands, Háskólatorgi. David mun flytja erindi og svara fyrirspurnum. Erindi hans ber yfirskriftina „The British Experience of Brexit“. David Jones er nú þingmaður breska Íhaldsflokksins en hann á rætur í stjórnmálum í Wales. Theresa May, forsætisráðherra Breta, valdi hann til að sinna Brexit-málum eftir kosningarnar 2016 og hélt Jones því ráðherraembætti þar til í ár. 

David Jones kemur hingað til lands á landi á vegum samtakanna „The Red Cell“, en þau beittu sér fyrir samþykkt Brexit í þjóðaratkvæðagreiðslunni í Bretlandi í fyrra og er gestur Heimssýnar og félaganna Herjans og Ísafoldar. 

Fundurinn í dag verður á Háskólatorgi, Háskóla Íslands í Reykjavík, stofu HT105 klukkan 17:30.

Allir eru velkomnir á meðan húsrúm leyfir.

Heimssýn, Herjan og Ísafold

ESB-umræðan er dauð!

ESB-umræðan á Íslandi er dauð. Að minnsta kosti á yfirborðinu. Björt framtíð framdi harakiri með því að slíta stjórnarsamstarfinu, Viðreisn var tvístígandi og segir nú óþarft að ræða um ESB og Samfylkinguna langar svo í stjórn að hún er tilbúin að gleyma ESB. Það nennir enginn lengur að tala lengur um ESB - nema einhverjir örfáir fótgönguliðar í Samfylkingu. Þeir blása enn í glæðurnar hvað þeir geta. Spurningin er hvort þeir hafi mátt til að kveikja eld á ný.

Sjá hér frétt MBL um að Viðreisn hefur nú hlaupið frá ESB-stefnunni.

 

ESB-kosning ekki skilyrði

Óskorað fullveldi meðal brýnustu verkefna nýs þings og ríkisstjórnar

Óskorað fullveldi og náttúruvernd eru meðal brýnustu verkefna nýs þings og ríkisstjórnar að mati Hjörleifs Guttormssonar náttúrufræðings, fyrrverandi alþingismanns og ráðherra. Hjörleifur segir í grein sem birt var í Morgunblaðinu í gær: „Ólík sýn stjórnmálaflokka hérlendis á tengsl Íslands við ESB hefur verið kraumandi í stjórnmálaumræðunni í fullan aldarfjórðung og flokkar tekið hamskiptum eða farið kollhnís í afstöðu sinni. Umsókn naums meirihluta á Alþingi um aðild Íslands að ESB sumarið 2009 er stærsta óheillaskref síðari ára og endaði 2013 í útideyfu og ráðleysi upphafsmanna. Meirihluti hefur aldrei reynst vera fyrir slíkri aðild samkvæmt skoðanakönnunum og andstaðan hefur farið vaxandi. Í aðdraganda fullveldisafmælis er eðlilegt að hreinsa burt þessa óværu og taka síðan EES-samninginn til endurskoðunar í ljósi fenginnar reynslu og með hliðsjón af Brexit-útgöngu Breta úr Evrópusambandinu. Nýrri ríkisstjórn ofangreindra þriggja flokka ætti að vera treystandi til að hafa forystu í þessu grundvallarmáli.“

 

Greinin er birt hér í heild sinni með leyfi höfundar:

 

 

Óskorað fullveldi og náttúruvernd meðal brýnustu verkefna nýs þings og ríkisstjórnar

Eftir Hjörleif Guttormsson

Hjörleifur Guttormsson

 

Eftir Hjörleif Guttormsson: „Þriggja flokka stjórnarmynstur með þátttöku VG, Framsóknar og Sjálfstæðisflokks hefði 35 þingmenn til að styðjast við og væri á vetur setjandi.“

 

Spenna vegna alþingiskosninga er liðin hjá og nú sitja margir og rýna í niðurstöðuna. Stutt kosningabarátta einkenndist sem fyrr af tíðum skoðanakönnunum, sem lengi vel voru fjarri því sem kom upp úr kössunum. Sjálfstæðisflokkurinn með fjórðung atkvæða má allvel við niðurstöðuna una og eins Framsóknarflokkurinn, en báðir þessir gamalgrónu flokkar áttu í vök að verjast í aðdraganda kosninganna. VG hélt sínu en nuddar nú stírur úr augum eftir velgengni í skoðanakönnunum. Samfylkingin rétti úr kútnum frá því fyrir ári, mest út á hrun Bjartrar framtíðar. Gnarr sem andlegur leiðtogi þess horfna þingflokks flutti sig yfir til krata við upphaf kosningahríðar. Yfir 10% fylgi til Sigmundar Davíðs telst til tíðinda og Flokkur fólksins skilaði sömuleiðis uppskeru út á einsmanns atorku. Píratar mega muna sinn fífil fegri og Viðreisn hangir á bláþræði.

 

Stjórnarmyndun sem veigur væri í

Tölulega gæti þrenns konar mynstur skilað meirihlutastjórn eftir úrslitin. 1) Hægristjórn undir forystu Sjálfstæðisflokksins með þátttöku Framsóknar, Miðflokks og Viðreisnar og styddist sú við 35 þingmenn. 2) „Vinstri stjórn“ fjögurra flokka undir forystu VG með aðild Samfylkingar, Framsóknar og Pírata hefði aðeins 32 þingmenn til að styðjast við og því þyrfti fimmti flokkur að koma til sem varahjól. 3) Blandað þriggja flokka stjórnarmynstur frá hægri til vinstri með þátttöku VG, Framsóknar og Sjálfstæðisflokks hefði 35 þingmenn við að styðjast og væri á vetur setjandi. Að loknum kosningum fyrir ári taldi ég að mynda ætti slíka stjórn og skoðun mín er óbreytt, enda sýni viðkomandi flokkar sveigjanleika sem dygði til að koma á slíku samstarfi. Vænlegast er að slíkt samstarf væri undir forsæti Katrínar Jakobsdóttur og félli þá fjármálaráðuneytið í skaut Bjarna Benediktssonar og utanríkismálin yrðu á hendi Lilju Daggar Alfreðsdóttur. Kjör hennar á þing, þrátt fyrir klofningsframboð Sigmundar Davíðs, felur í sér ánægjulegustu tíðindi þessara kosninga. Stjórn af þessum toga sem styddist við flokka með rótfestu í flestum kjördæmum gæti orðið trygging fyrir stöðugleika í stjórn landsins.

 

Brýnustu framtíðarverkefnin

Málefnaumræðan í aðdraganda kosninganna var óvenjulega einsleit þar sem flestir flokkar töldu heilbrigðis-, mennta- og húsnæðismál vera brýnustu úrlausnarefnin. Ekki skal dregið úr því að slíkir undirstöðuþættir kalla í senn á stefnumörkun og fjármuni og ættu stöðugt að vera á dagskrá stjórnvalda. Að mínu mati lágu hins vegar önnur vegvísandi stefnumál í láginni, þótt vitað sé þar um mikinn ágreining milli flokka eða vinna að þeim hefur verið vanrækt af opinberri hálfu. Þar eru mér efst í huga frambúðarsamskipti Íslands við Evrópusambandið og stefnumörkun í umhverfismálum og náttúruvernd. Ólík sýn stjórnmálaflokka hérlendis á tengsl Íslands við ESB hefur verið kraumandi í stjórnmálaumræðunni í fullan aldarfjórðung og flokkar tekið hamskiptum eða farið kollhnís í afstöðu sinni. Umsókn naums meirihluta á Alþingi um aðild Íslands að ESB sumarið 2009 er stærsta óheillaskref síðari ára og endaði 2013 í útideyfu og ráðleysi upphafsmanna. Meirihluti hefur aldrei reynst vera fyrir slíkri aðild samkvæmt skoðanakönnunum og andstaðan hefur farið vaxandi. Í aðdraganda fullveldisafmælis er eðlilegt að hreinsa burt þessa óværu og taka síðan EES-samninginn til endurskoðunar í ljósi fenginnar reynslu og með hliðsjón af Brexit-útgöngu Breta úr Evrópusambandinu. Nýrri ríkisstjórn ofangreindra þriggja flokka ætti að vera treystandi til að hafa forystu í þessu grundvallarmáli.

 

Náttúru- og umhverfisvernd í forgang

Undarlega hljótt var fyrir kosningar um stefnu og verkefni í umhverfis- og náttúruverndarmálum. Af einhverjum óútskýrðum ástæðum hafði flokkurinn sem tengir nafn sitt við grænt framboð þau örlagaríku mál nánast í þagnargildi. Ásamt kjarnorkuógninni er þó ekkert jafn skýrt letrað á vegginn varðandi framtíð síðmenningar okkar og afleiðingar óbreyttrar siglingar í umgengni við móður jörð. Parísarsamkomulagið í loftslagsmálum er óskuldbindandi óskalisti og óútfærður af Íslands hálfu. Aðrir þættir sem snúa að meðferð náttúruauðlinda og umgengni við landið eru víða í miklum ólestri. Vatnsaflsvirkjanir 10 MW og meira að afli lúta rammaáætlun, en fjöldi smærri virkjana er í undirbúningi eftirlitslítið í hagnaðarskyni. Menn fagna tekjum af ferðamannastraumi en víða er hætta á örtröð nema við verði brugðist. Hér reynir á skipulag og samþætt tök ríkis og sveitarfélaga. Að vori er kosið til sveitarstjórna og fyrir þann tíma þurfa Alþingi og ríkisstjórn, að gefa leiðsögn og svör um sinn þátt. Fráfarandi umhverfisráðherra sýndi góða viðleitni, en flokkur hennar hljóp frá verkunum. Ný ríkisstjórn þarf að taka umhverfimálin föstum tökum og auka til muna fjármagn til þeirra, m.a. í landvörslu. Þar á hún vísan hugmyndalegan hljómgrunn hjá æskufólki sem í vaxandi mæli setur spurningarmerki við þau óheillavænlegu vistspor sem nútíma neyslusamfélag skilur eftir sig. Þennan hljómbotn þarf að nýta og þar á Alþingi allt að sameinast um að gefa tóninn.

Höfundur er náttúrufræðingur.