Hættulegir Evrópusinnar

Evrópusambandið hefur nú ákveðið að innleiða með valdboði að ofan stjórnarskrá þá sem þegnar sambandsins hafa áður hafnað í almennri atkvæðagreiðslu og sýnir nú heiminum nýja mynd af lýðræðisviðhorfum sínum. Það sem áður hét stjórnarskrá heitir nú Lissabonsamningar.

Við fyrri samrunasamninga sína hefur sá háttur verið hafður á í sambandi þessu að láta kjósendur greiða atkvæði aftur og aftur þar til samþykki fengist líkt og við þekkjum hér á landi við sameiningu sveitarfélaga og er mikil og raunaleg nauðgun á lýðræði.

Lýðræðinu pakkað saman
Nú bregður svo við í Evrópu að hið miðstýrða Brusselbákn á sér ekki lengur möguleika á að sigra í atkvæðagreiðslum og kommisarar þess sjá að hversu oft sem síðasta stjórnarskrá yrði keyrð í gegnum þjóðaratkvæði yrðu svör þjóðanna alltaf nei. Þjóðirnar í Evrópu eru orðnar ríkjasamrunanum andvígar. Því er brugðið á það ráð að búta pólitískar ákvarðanir stjórnarskrárinnar niður í nokkra smærri samninga og þröngva þeim svo til samþykkis meðal þjóðríkjanna án atkvæðagreiðslu.

Eiríkur Bergmann, talsmaður Evrópusamtakanna, sem ötulast hefur barist fyrir málstað ES á Íslandi, staðfesti þessa túlkun atburða í viðtali í Silfri Egils um helgina. Efnislegar breytingar sem voru í stjórnarskránni eru margar ef ekki flestar í Lissabonsamningunum, sagði Eiríkur orðrétt í samtali við Egil en taldi það ómark því hinir „symbólsku“ væru það ekki. Þetta ku þættir eins og innleiðing á Evrópudegi sem sérstökum hátíðisdegi, Evrópufána og „vísan í sameiginleg einkenni.“

Ónotahrollur
Það fór um mig ónotahrollur undir þessum útskýringum evrópusinnans. Kannski því að kenna að ég hefi verið að lesa bókina Skáldalíf um ritsnillingana Þórberg og Gunnar sem báðir voru þó miklir hugsjónaglópar í pólitík. Annar trúði staðfastlega á Stalín og hinn var um tíma svag fyrir Hitler. Báðir bjuggu við þá vöntun að þurfa að trúa á eitthvað það í pólitíkinni sem er manninum stærra og meira, eitthvað symbólískt, guðlegt og yfirmannlegt. Hjá heilbrigðu fólki tilheyrir symbólismi trúarbrögðum og miðaldafræði.

Svoldið svipað þessari vöntun er í gangi hjá æstustu talsmönnum Evrópuvitleysunnar. Einhver upphafning og síðan er talað í gátum sem enginn skilur um verðmæti sem enginn veit almennilega hver eru, - launhelgum.

Það er mikill munur á slíkum launhelgum í stjórnmálum og heilbrigðum skoðunum og hugsjónum. Skýrast í þessum mun er vitaskuld að hugsjónir er hægt að útskýra í einföldu og auðskildu máli. Hinar pólitísku launhelgar og allur yfirmannlegur háloftamígur einkennist aftur á móti af óskiljanlegri og upphafinni orðræðu.

Staðlausir trúarórar
Dæmi um þessar yfirmannlegu gátur og staðleysur í málflutningi eru fullyrðingar um að enginn viti lengur hvað orðið fullveldi þýðir! Að umræða um Evrópumál þurfi að þroskast (=andstæðinarnir eru óþroskuð fífl)! Að efnahagsframfarir undanfarinna ára á Íslandi séu bara allar vegna EES-samningsins!!! Að Evrópusamruninn sé söguleg nauðsyn (sem er ómerkileg forlagatrú)! Að evran muni koma, hvað sem dauðlegir stjórnmálamenn segi!

Nauðhyggjan er hér stór þáttur. Sömu fullvissu báru gömlu kommarnir í brjósti og snillingur þeirra Jóhannes úr Kötlum orti austur í Hveragerði,- „Sovét Ísland hvenær kemur þú.“ Ekki hvort, heldur bara hvenær!

Það er útaf nauðhyggjunni og upphafningunni sem menn leyfa sér að láta fólk kjósa aftur og aftur eða þegar það dugar ekki afnema kosningaréttinn. Hinar upphöfnu skoðanir eru hafnar yfir allt sem heitir lýðræði og skoðun hinna upphöfnu manna er einfaldlega sú eina og sú rétta.

Ég ætla ekki að fullyrða að í Evrópuórunum felist ógn sem sambærileg er ógnum hinna gömlu alræðisherra, Stalíns og Hitlers. En ég held að hugsandi fólk eigi alltaf að vera á varðbergi þegar stjórnmálamenn fara að slá um sig með symbólisma og öðru sem ekki verður skilið jarðlegum skilningi.

Bjarni Harðarson, alþingismaður

(Birtist áður í 24 stundum og á bloggsíðu höfundar)

Hver er lykillinn að velgengni Íslendinga?

"Ég er þeirra skoðunar að listir og menning skipti miklu máli. Hvaða gildi skipta máli þegar fólk horfir til baka eftir 100 ár. Það verða ekki eingöngu hinir hagrænu mælikvarðar sem verða tíndir til, einnig listir, svo sem myndlist, tónlist og skáldverk. Menninguna munu afkomendur okkar skoða og leggja mælistikuna á, ekki síður en afkomutölurnar.

Til eru forystumenn í atvinnulífinu sem geta ekki beðið eftir því að við slátrum krónunni, gjaldmiðlinum okkar, og forstjórar í útrás kvarta yfir því að þurfa að burðast með íslenskuna. Ég undrast svona ummæli. Ein af ástæðum þess að okkur gengur eins vel og raun ber vitni er sú að við tölum íslensku. Við eigum ævafornt tungumál sem ristir djúpt og við eigum okkar gjaldmiðil og erum sjálfstæð þjóð. Það gerir okkur sérstök þegar við erum að hasla okkur völl erlendis. Um leið og við hættum að tala íslensku og förum að nota evru höfum við ekki sérstöðu lengur. Við töpum mikilvægum parti af okkur sjálfum."

Sigurður Gísli Pálmason í viðtali við Morgunblaðið 13. desember 2007

Fyrirhuguð stjórnarskrá ESB samþykkt af leiðtogum aðildarríkjanna

Leiðtogar aðildarríkja Evrópusambandsins samþykktu í gær fyrirhugaða stjórnarskrá sambandsins í Lissabon, höfuðborg Portúgals. Stjórnarskráin mun þó þar með ekki taka gildi heldur verða aðildarríkin að staðfesta hana hvert um sig annað hvort í gegnum þjóðþing sín eða þjóðaratkvæði. Ólíklegt er þó talið að haldin verði þjóðaratkvæðagreiðsla um málið annars staðar en á Írlandi þar sem slíkt er bundið í stjórnarskrá landsins. Annars staðar mun almenningur ekki fá tækifæri til að segja álit sitt á hinni fyrirhuguðu stjórnarskrá Evrópusambandsins, en eins og kunnugt er var henni hafnað af frönskum og hollenskum kjósendum í byrjun sumars 2005.

Sú stjórnarskrá sem samþykkt var í gær er að vísu eilítið breytt útgáfa frá þeirri sem Frakkar og Hollendingar afþökkuðu, en rannsóknir hafa sýnt fram á að 96% efnisins hefur haldið sér í nýju útgáfunni og þ.m.t. öll grundvallaratriði hennar. Þetta hefur sömuleiðis verið staðfest af ófáum forystumönnum Evrópusambandsins auk aðalhöfundar fyrri útgáfunnar, Valéry Giscard d'Estaing fyrrv. forseta Frakklands.

En ráðamenn sambandsins ætla ekki að gera þau mistök aftur að hafa almenning með í ráðum.

Fiskveiðistefna ESB fær falleinkunn

Fiskveiðistefna Evrópusambandsins fær falleinkun í nýrri endurskoðunarskýrslu sem Endurskoðunarréttur Evrópusambandsins hefur gefið út. Í skýrslunni segir m.a. að upplýsingar um fiskveiðar séu óáreiðanlegar og ófullkomnar og eftirlitskerfi ómarkviss og komi ekki í veg fyrir brot. Á það er einnig bent að ef ekki er hægt að styðjast við réttar upplýsingar, eftirlit og framkvæmd reglna fiskveiðistjórnunar, þá sé ómögulegt að byggja upp raunhæfa fiskveiðistefnu á vettvangi ESB. 

Skýrsla Endurskoðunarréttarins kemur í framhaldi af ítarlegri rannsókn þar sem könnuð var starfsemi framkvæmdastjórnarinnar og hvernig staðið væri að því að innleiða reglur í tengslum við fiskveiðistefnu ESB og miðla upplýsingum um veiðar í sex aðildarríkjum (Danmörku, Frakklandi, Ítalíu Hollandi, Spáni og Bretlandi).

Óhætt er að segja að skýrslan staðfesti það sem haldið hefur verið fram af hálfu forsvarsmanna LÍÚ að framkvæmd sjávarútvegsstefnu ESB sé í miklum ólestri, en flestir fiskistofnar á yfirráðasvæði sambandsins eru ofveiddir og í hættu.

Niðurstöður endurskoðunarskýrslunnar eru annars í stuttu máli eftirfarandi:

• Upplýsingar um fiskveiðar eru óáreiðanlegar og ófullkomnar.  Ekki er því   hægt   að vita hver raunveruleg veiði er.  Vegna þess að upplýsingar eru rangar geta þær ekki skapað réttan grunn fyrir ákvarðanir um fiskveiðikvóta.
• Eftirlitskerfi aðildarríkjanna eru ómarkviss og koma ekki í veg fyrir brot á fiskveiðireglum og stefnu ESB í fiskveiðum.
• Sektir aðildarríkjanna vegna brota á fiskveiðireglum hafa ekki fælingaráhrif.

Í skýrslunni er bent á að Framkvæmdastjórn ESB hafi ekki úrræði til að bregðast við með skjótum hætti til að þrýsta á aðildarríki þegar þau fara ekki eftir settum reglum. Ekki eru heldur til staðar eftirlitskerfi sem tryggja að réttar upplýsingar um framkvæmd fiskveiðireglnanna í aðildarríkjunum berist til Framkvæmdastjórnarinnar.  Því er einnig haldið fram að styrkjakerfi  ESB og aðgerðir sem miða að því að draga úr umframafkastageta fiskveiðiflotans séu ekki að skila árangri og geti ýtt undir brottkast og tilhneygingu til að gefa upp minni afla.

Skýrslan þykir undirstrika mikilvægi þess að framkvæmdastjórn sambandsins taki fiskveiðistefnuna til endurskoðunar, en áætlað er að á síðari hluta næsta árs verði ný stefna kynnt.  

Heimildir:
Fiskveiðistefna ESB fær falleinkunn (Líú.is 07/12/07)
Fiskveiðistefna ESB fær falleinkunn (Viðskiptablaðið 08/12/07)

Afgerandi andstaða gegn ESB-aðild í Noregi

Mikill meirihluti Norðmanna vill ekki ganga í Evrópusambandið samkvæmt nýrri skoðanakönnun þar í landi sem gerð var fyrir norsku dagblöðin Nationen, Klassekampen og Dagen. Samkvæmt henni eru nú 53,4% Norðmann andvíg aðild en aðeins 34,6% henni hlynnt. Sé aðeins tekið tillit til þeirra sem tóku afstöðu með eða á móti eru 60,6% á móti aðild en 39,3% henni fylgjandi.

Fjöldi skoðanakannana eru gerðar árlega í Noregi um afstöðu landsmanna til Evrópusambandsaðildar og hafa niðurstöðurnar verið upp og ofan í gegnum tíðina, en síðan Frakkar og Hollendingar höfnuðu fyrirhugaðri stjórnarskrá Evrópusambandsins í byrjun sumars 2005 hefur verið viðvarandi afgerandi meirihluti gegn aðild að sambandinu.

Heimild:
Stort flertall mot EU i Ap og Frp (Verdens gang 03/12/07)

Mælir ekki með evru né ESB - fréttnæmt?

"Í hnausþykku helgarblaði Viðskiptablaðsins er meðal annars ýtarlegt viðtal við Finn Sveinbjörnsson, bankastjóra Icebank og fyrrverandi forstjóra Kauphallarinnar, eða Verðbréfaþings Íslands. Í viðtalinu er töluvert rætt um íslenskt fjármálalíf og í lokin er Finnur spurður um hvort hann telji ástæðu til að Íslendingar taki upp evru. Og svarar skýrt:

Nei, hvorki einhliða né með því að ganga í Evrópusambandið á undan. Ég tel að við þurfum tvímælalaust að styrkja stjórntæki Seðlabankans á sviði peningamála og vil alls ekki fórna sjálfstæðri peningamálastjórn með því að taka upp evruna. Ég tel nefnilega að reynslan hafi sýnt að aðlögun að óhjákvæmilegum hagsveiflum með því að treysta eingöngu á fjármál hins opinbera og vinnumarkaðinn yrði sársaukameira en að hafa peningamálin einnig í vopnabúrinu. Þá finnst mér margt í þessari umræðu hafa verið afskaplega yfirborðskennt og lítt ígrundað.

Það er alkunna að ef úr viðskiptalífinu eða hinum háu háskólum heyrist af stuðningsmanni þess að evra verði tekin upp sem opinber gjaldmiðill Íslands, þá verður það undantekningarlítið að stórri frétt í helstu fjölmiðlum. Gaman verður að sjá hversu mikla athygli þessi eindregnu orð bankastjórans og fyrrum Kauphallarforstjórans munu vekja."

Tekið úr Vefþjóðviljanum.

Neita að undirrita reikninga ESB þrettánda árið í röð

Endurskoðendur Evrópusambandsins hafa, 13. árið í röð, neitað að skrifa undir reikninga sambandsins. Í nýrri skýrslu frá stofnuninni, sem endurskoðar reikningana, eru nánast öll svið ESB gagnrýnd fyrir lélegt eftirlit með útgjöldum. Það jákvæða er þó, að ástandið hefur heldur skánað í landbúnaðarkerfi sambandsins. Fram kemur á fréttavef breska ríkisútvarpsins BBC, að framkvæmdastjórn Evrópusambandsins hafi kennt aðildarríkjunum um en í skýrslu endurskoðendanna er framkvæmdastjórnin sögð eiga stærstu sökina.

Heimildir:
Endurskoðendur neita að skrifa undir reikninga ESB (Mbl.is 13/11/07)
Auditors reject EU budget book-keeping, again (Eubusiness.com 13/11/07)
EU auditors find errors in billions paid out by member states (Euobserver.com 13/11/07)

Endurskoðendur neita að skrifa undir reikninga ESB

Dýr flöggun

Evrópusambandið hefur í hyggju að opna nýjar skrifstofur í London fyrir framkvæmdastjórnina og Evrópusambandsþingið á sama stað, en eins og sakir standa eru skrifstofur þessara stofnana sambandsins á tveimur mismunandi stöðum í borginni. Fulltrúar Evrópusambandsins leita þessa dagana að álitlegu húsnæði, en algert skilyrði af hálfu þeirra er að hægt verði að flagga fána sambandsins utan á því. Einn þeirra staða sem koma helst til greina er bygging sem staðsett er í Victoria Street og hýsti eitt sinn höfuðstöðvar breska Íhaldsflokksins.

Húsnæðið sem um ræðir er samstals 4.400 fermetrar og leigan á því myndi kosta skattgreiðendur innan Evrópusambandins samtals 3,2 milljónir punda á ári (rúmlega 400 milljónir króna). Sambandið þarf þó aðeins um 2.200 fermetra húsnæði fyrir starfsemi sína, en er engu að síður að íhuga að taka allt húsnæðið á leigu til þess að geta flaggað Evrópusambandsfánanum utan á því. Nokkuð sem myndi kosta 1,3 milljónir punda (um 164 milljónir króna) aukalega fyrir skrifstofuhúsnæði sem engin þörf væri fyrir að sögn Martin Callanan, þingmanns breska Íhaldsflokksins á Evrópusambandsþinginu.

"Burtséð frá því hvort yfir höfuð sé einhver þörf fyrir þessa áróðursmaskínu í London þá er það hræðileg tilhugsun að milljónir punda á ári fari í súginn vegna þessa verkefnis. Þeir virðast vera helteknir af því að flagga fánanum, jafnvel þó það hafi í för með sér sóun á gríðarlegum fjárhæðum af peningum skattgreiðenda," bætti Callanan við.

Heimild:
EU flag may fly over Thatcher's Tory HQ (The Daily Telegraph 25/10/07)

Búlgaría deilir við Evrópusambandið um það hvernig megi skrifa "euro"

Þetta hljómar í fyrstu eins og yndislega rúrítanísk deila. Búlgarar eru reiðir vegna þess að ráðamenn Evrópusambandsins í Brussel eru að segja þeim hvernig eigi að skrifa "euro" með kírílísku letri. Evrópusambandið leggur sem fyrr áherslu á einsleitni og krefst þess að þeir noti orðið "eypo", sem hljómar í framburði eins og "euro", í stað "евро" eins og Búlgarar myndu allajafna þýða orðið.

Embættismenn framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins segja að Búlgarar eigi engan rétt á einhverri sérmeðferð í þessum málum. Írar hafi ekki fengið að nota orðið "eora" (sem þýðir Evrópa á gelísku) og því hafi að sama skapi verið hafnað að Ítalir fengju að nota fleirtöluorðið "euri". "Hvað með það?" segja hinir huguðu Búlgarar. "Þessi ríki nota ekki annað stafróf. Við erum ekki að biðja um annað orð heldur aðeins heimild til að þýða orðið eins og við viljum hafa það. Grikkir fengu nú einu sinni að nota eigið stafróf og ekki aðeins í sáttmálunum heldur einnig á sjálfa peningaseðlana," bæta þeir við. "Aaaa," segja þá embættismenn Evrópusambandsins. "En jafnvel Grikkir urðu að fylgja okkar framburði og nota orðið "eupo" í stað "eupw". "Jæja þá," svara Búlgararnir. "En ef maður segir "euro" eins og þið viljið á búlgörsku þá þýðir það, sko, hland!"

Búlgarar eru grimm og hermannleg þjóð og þeir ætla ekki að láta vaða yfir sig. Ef þeir fá ekki niðurstöðu í málið sem þeir sætta sig við hyggjast þeir beita neitunarvaldi gegn samningi Evrópusambandsins við Svartfjallaland. Og þeir hafa á réttu að standa. Ég meina, hvaða rétt hefur Evrópusambandið til að segja sjálfstæðri þjóð fyrir verkum hvernig hún má skrifa á sínu eigin tungumáli? Er þetta ekki fullkomið dæmi um það sem margir setja sig upp á móti hjá sambandinu, samblöndu af hroka og smámunasemi?

Daniel Hannan,
þingmaður breska Íhaldsflokksins á þingi Evrópusambandsins

(Birtist áður á bloggsíðu höfundar. Birt hér í styttri útgáfu með góðfúslegu leyfi hans)

Athugasemd ritstjóra: Að sama skapi yrði ekki lengur heimilt að kalla evruna evru hér á landi ef Ísland gengi í Evrópusambandið og tæki hana upp sem gjaldmiðil sinn. Einungis væri þá í boði að nota "júró" og þá í besta falli heimilt að stafsetja orðið á sama hátt þó sennilega væri þá skárra að skrifa einfaldlega "euro". Hér eru vissulega ekki á ferðinni veigamestu rökin fyrir því að standa utan Evrópusambandsins, en engu að síður er þetta, eins og Daniel Hannan nefnir, gott dæmi um ótrúlega miðstýringaráráttu og smámunasemi þess.

Tala af lítilsvirðingu um íslenskan sjávarútveg

Sigurður Kári Kristjánsson, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, sagði stuðningsmenn inngöngu Íslands í Evrópusambandið hafa fjallað af ákveðinni lítilsvirðingu um sjávarútveginn hér á landi í ræðu á aðalfundi Landssambands íslenskra útvegsmanna (LÍÚ) sem lauk í gær. Sigurður Kári kom víða við í ræðu sinni og m.a. inn á Evrópumálin og fer sá hluti ræðunnar hér á eftir með góðfúslegu leyfi höfundar:

"Í þriðja lagi vil ég nefna umræðuna um hugsanlega aðild Íslands að Evrópusambandinu sem reglulega skýtur upp kollinum. Af fréttaskeytum síðustu daga að dæma virðast áhugamenn um aðild aftur vera farnir að láta að sér kveða, eftir að hafa legið í leyni um nokkurt skeið.

Nú vill þetta ágæta fólk fara að láta kanna hvort EES-samningurinn brjóti í bága við stjórnarskránna og vill auk þess breyta stjórnarskránni til að greiða fyrir aðild Íslands að Evrópusambandinu.

Í umræðum um aðild Íslands að Evrópusambandinu hafa Evrópusinnar að mínu mati talað af ákveðinni lítilsvirðingu um sjávarútveginn.  Þeir hafa ítrekað sagt að þar sem vægi sjávarútvegsins í þjóðarbúskapnum skipti nú minna og minna máli sé það ekkert tiltökumál að íslensk útgerðarfyrirtæki að þurfa að lúta reglum sameiginlegrar sjávarútvegsstefnu Evrópusambandsins.

Mér finnst miður að íslenskir stjórnmálamenn tali með þessum hætti um eina undirstöðuatvinnugrein landsins.  Raunar ættu stjórnmálamenn ekki að tala með þessum hætti um neina atvinnugrein.

Í mínum huga kemur aðild Íslands að Evrópusambandinu ekki til greina. Í henni væri fólgin óþolandi óvissa um framtíð fiskveiðistjórnunar á Íslandi. Þeir sem fylgst hafa með þeim að undanförnu vita að drög að stjórnarskrá sambandsins, sem felld voru í þjóðaratkvæðagreiðslu í Hollandi og Frakklandi og hurfu í kjölfarið af yfirborði jarðar, hafa dúkkað upp á nýjan leik. Nú í formi fjölda samninga, sem ekki munu verða lagðir fyrir íbúa sambandsins og verða vafalítið að lögum án þeirra vitundar.

Í þessum samningum verður endanlega staðfest, að stjórn sjávarauðlinda verður á valdi Evrópusambandsins, en ekki aðildarríkja þess. Þetta er mikilvægt fyrir okkur að hafa á hreinu, því hér dettur engum manni í hug að framselja yfirráð yfir auðlindunum til Belgíu. Það fæli í sér tilræði við íslenskan sjávarútveg. Það vita allir sem hafa látið þessi mál sig varða, einnig þeir sem hlynntir eru aðild. En því miður virðast þeir enn vera reiðubúnir til að fórna hagsmunum heillar atvinnugreinar fyrir þetta áhugamál sitt."

Heimild:
Stjórnarskráin og stjórnmálin (Ræða Sigurðar Kára Kristjánssonar á aðalfundi LÍÚ 2007)